Może ktoś z was zechce wspomóc malopolaki występujące w filmie? Zdecydowana większość końskich aktorów występujących w etiudzie filmowej „Hubal” to przedstawicie naszej rodzimej rasy małopolskiej. Należą do nich nasze fundacyjne klacze Irga i Laguna. Oprócz nich, to między innymi konie należące do Stadniny Koni Stara Cegielnia Gładyszów o imionach Entuzjazm, Ekspert, Melisa i debiutant filmowy Estoril (hod. SK Janów Podlaski). Konie te zwykle uczestniczą w zajęciach Konnej Grupy Rekonstrukcji Historycznej w barwach I Pułku Ułanów Krechowieckich im. Bolesława Mościckiego. Na planie można było również spotkać "małopolaki" ze stadniny koni w Kotowie, która może się poszczycić dość pokaźną hodowlą oraz z "Boskiej Doliny".
Skąd wziął się termin koń małopolski? „Małopolska Rasa Koni” - po raz pierwszy użyto 27.12.1962 roku w Rozporządzeniu Ministra Rolnictwa. Należy nadmienić, że ówcześnie Małopolskę tworzyły województwa: kieleckie, lubelskie, krakowskie i rzeszowskie. Krzysztof Kodalski, autor charakterystyki rasy konia małopolskiego zamieszczonej na stronie pzhkm, porównuje predyspozycje tej rasy do pracy ze służbą w kawalerii. Wylicza szereg ich zalet: wytrzymałość, niewybredność, odporność na niewygody, dobre wykorzystanie paszy, plenność i żywotność, jak również zwraca uwagę na to, że są to konie bardzo urodziwe.
„Wiele się mówi o wyczynach polskich koni, ale nie trzeba sięgać aż do 1672 r., kiedy to husaria Sobieskiego w ciągu 10 dni przebyła po bezdrożach 450 km tocząc nieustanne walki w terenie gdzie „ o bochenek chleba było trudniej niż o 1000 Tatarów”. Nie trzeba sięgać do czasów napoleońskich, kiedy to polskie konie zachowywały pełną zdolność bojową jedząc wyłącznie słomę ze strzech wiejskich chałup. Wystarczą prozaiczne przykłady z niedawnej przeszłości, gdy dla wielu gospodarzy podróżowanie zaprzęgiem z Zamościa do Lublina było sprawą powszednią. Nie były to przejażdżki bryczką, lecz wędrówka zwykłym wozem obciążonym towarem. Pokonanie dystansu, który w obie strony liczył ok. 180 km zajmowało dobę. Podobną odległość konny kurier hrabiego Poletyłły z Wojsławic przebywał latem w czasie od świtu do zmierzchu.
Porównywanie współczesnych koni małopolskich z ich legendarnymi przodkami – końmi staropolskimi nie jest pomyłką. Ze wszystkich ras polskich to one okazały się najbardziej odporne na wpływy obce, to one zachowały najwięcej cech dawnych koni rodzimych. Wybitny znawca tematu rotmistrz Zdzisław Rozwadowski napisał: „Konie małopolskie rodzime uszlachetniane później różnymi ogierami hodowli selekcyjnej polskiej, rosyjskiej i austro-węgierskiej, potrafiły do dziś swoje najwartościowsze cechy, nabyte w dawnej przeszłości, utrzymać i przekazać swojemu potomstwu.”
Wysiłki nasze i naszych braci mniejszych skierowane w kierunku pokazania piękna i wartości naszych polskich koni można wesprzeć tutaj
https://polakpotrafi.pl/projekt/najwpanialsza-scena-szarzy-ulanow-hubal [tekst napisany na podstawie artykułu Krzysztofa Kordalskiego „Rasa małopolska” zamieszczonego na stronie
http://www.pzhkm.pl/index.php?option=com_content&view=article&id=48&Itemid=54