Dzieci, ciąże & pogaduchy o wszystkim i o niczym

Gienia do boju  😅, powodzenia!

ferra - wybierz taki wkład, który się nie da łatwo zgnieść (mój rogal się zrobił zupełnie płaski  🙁 )
Lotnaa   I'm lovin it! :)
28 stycznia 2016 12:57
Ja mam kupny, w środku sa jakies kuleczki i bardzo fajny jest, plastyczny.
Agnieszka   moje kulawe (nie) szczęście
28 stycznia 2016 13:27
nika77, ash dziękuję  :kwiatek:

Dziewczyny, cudowne jest Wasze wsparcie, choć znamy się tylko z forum.
Super, że mozna na Was liczyć.

Ash zdrówka dla Tymka, u nas z kupami to raczej w drugą stronę, więc nie pomogę.

Gienia dajesz!  🏇
Agnieszka - Maja w wieku Ani ważyła podobnie (niecałe 9kg) i nadal jest raczej drobna (teraz np ma jakies 17kg i ok 110cm wzrostu).
Mamy przychodzę z pytaniem chcę się wybrać gdzieś ze swoim młodym prawie 2 latka na parę dni najchętniej do 100km od Warszawy poszukuje jakiegoś hotelu chętnie z basenami i jakimiś wygodami, atrakcjami dla malucha . Może macie jakies sprawdzone miejsca ?
szafirowa   inaczej- może być równie dobrze
28 stycznia 2016 14:56
ash, Jasiek ma zaparcia odkad skonczyl okres noworodkowy. Zawsze, bez wzgledu na to co je, ile i ile pije oraz sie rusza. W tej chwili jest na kuracji dicopeg-iem junior, juz 2-gi miesiac, zalatwia siw nadal srednio co 3 dni, tylko bez.wysilku teraz.
ash   Sukces jest koloru blond....
28 stycznia 2016 15:23
szafirowa, dicopeg junior dostawał 10 dni, było lepiej.
Lekarz nie wspomniał, żeby dawać dłużej. Jutro zapytam.
Czyli, ze ten typ tak ma? Masakra
nika77, jejku przepraszam, sądziłam że piszesz o Michale  :kwiatek:
kenna Misiek donoszony, choć cięgle miałam, a to szyjkę krótką, miękką i rozwartą, a to skurcze, a to bóle, a na koniec Misiek się zaparł i siłą go brali w 39 🙂 po balonie i oksytocynie na żywca cc.
A wcześniej, było zupełnie inaczej...
jakoś ciąż nie lubię.

u nas katar. "Proszę nie dopuszczać do kataru" , no super. Jasna sprawa, żadnych katarów. Panicznie boję się o ucho. Jakby mi kazali nasikać mu w te uszy, to bym chyba serio próbowała 🙁 tym bardziej, że on lubi muzykę 🙁

Laguna mówiłaś mi kiedyś o problemach ze zdrowiem ale coś takiego.? bardzo współczuję. Trzymaj się cieplutko. A dzieci Twoje są cudne i zawsze podziwiam na fb.

Gienia dawaj kobietko!  😉

desire  ale które z zachowań mojego dziecka mogłoby sugerować autyzm lub ZA? Jego wymuszanie płaczem spowodowane moją niekonsekwencją? To raczej nie wchodzi w grę.  Nie ma w nim nic co by mnie niepokoiło. To mądre, rozwinięte dziecko które niestety jest mocno uparte po tatusiu i mamusi ( mieszanka wybuchowa) i któremu mamusi ciężko postawić granice. Bo Filip był innym dzieckiem więc tak naprawdę dopiero na Adasiu uczę się być konsekwentna, to zawiodło i stąd nasze problemy. On jest poprostu rozpuszczony jak dziadowski bicz 😉
desire   Druhu nieoceniony...
28 stycznia 2016 20:50
Muffinka, pisałaś o histeriach spowodowanych byle czym, może to nie rozpieszczenie, a zaburzenie jego jakiegoś wyuczonego rytmu, co właśnie u dzieci z ZA czy też autyzmem występuje. I dzieci z autyzmem i ZA wcale nie są głupie, mam znajomą zajmującą się ludźmi i dzieciakami z tymi przypadłościami i naprawdę potrafią funkcjonować przy odpowiedniej terapii i nieraz w pewnych dziedzinach są to geniusze. 🙂 To że dziecko jest mądre i inteligentne nie oznacza, że wszystko jest ok. Ale to tak tylko w gwoli wyjaśnienia, skoro nie ma w jego zachowaniach nic co by Cie niepokoiło to ok, zmykam stąd w takim razie. 😉 :kwiatek:
Być może. Zawsze oczywiście można to skonsultować.
Pytanie tylko dlaczego on nie robi histerii jak jest tylko z moim mężem 😉?
Muffinka, ciekawa jestem Adasia w przedszkolu w takim razie 🙂
Prócz ciężkiego rozstania ze mną, będzie idealnym przedszkolakiem 😉
Wizja   Skąd wziąć siłę do dalszej walki...?
28 stycznia 2016 21:49
A mnie zastanawia inna kwestia. Muffinko, skoro jestes tego swiadoma( tego, ze Adas jest jak to nazywasz rozpuszczony), to czemu nue probujesz nic z tym zrobic, tylko przyjmujesz to za norme ? Nie czuj sie urazona tym co pisze, po prostu mnie to zastanawia. Mam takich znajomych, ktorzy maja 5latka. Dla mnie, patrzacej z boku pewne jego zachowania sa absolutnie nie do przyjecia. A co bajlepsze oni tez o tym wiedza. Wiedza, ze go rozpuscili, ze sa biekonsekwentni itp. Ale tez nic z tym nie probuja robic... Dla mnie to kosmos. Bo nie robia krzywdy tylko sobie, ale rowniez jemu. Czy po prostu tak ciezko jest postawic granice w momencie kiedy sie czlowiek troche " zagalopowal "? Czy to strach przed jeszcze wiekszym buntem na te granice ? Ciekawa jestem.
Dziękuję za życzenia dla Gabrysia.  :kwiatek: :kwiatek: :kwiatek:
Druga i właściwa część urodzin również super się udała. Kręcone nową zabawką Adama i przez niego zmontowane, Gabryś i jego prezent od babci Ali:
😀
Julie super Gabryś. Sto lat dla niego.

Wizja ale gdzie napisałam że nic z tym nie robię? Robię tylko to nie stanie się z dnia na dzień. W momencie gdy zobaczyłam i sama zdałam sobie sprawę z tego że trzeba mu przykręcić śrubkę, zaczęłam te granice stawiać. I pracować nad sobą i nad nim. To cały proces przecież. Sama muszę się "nauczyć" reakcji lub jej braku na jego zachowanie a i on musi się nauczyć że mama nie akceptuje wszystkich jego zachowań. I tyle. Albo aż tyle.
Są dni że to cudowne dziecko, a są gorsze gdzie jeszcze ten nadmiar emocji znajduje ujście w dzikim wrzasku. Rozpieszczenie Adasia to jedno, drugie to jego ośli upór. Stąd też zaliłam się że jestem zmęczona. Mój wpis na volcie trafił akurat na zły dzień. Zresztą ja zawsze o tej porze roku mam czarnowidztwo i obniżony nastrój.
Nie było mnie na r-v jakiś czas.
Zapamiętałam Adasia jako grzeczne, uśmiechnięte,  niekłopotliwe dziecko...
Czy to nie jest tak,  że właśnie dlatego trochę jakbyś "usiadła na laurach" i więcej odpuszczała?
Ja się tego właśnie boję,  po pierwszym szogunie.
Wizja   Skąd wziąć siłę do dalszej walki...?
29 stycznia 2016 06:47
A to przepraszam. Jakos tak to zrozumialam. Moze przez pryzmat przytoczonego przeze mnie przykladu znajomych, ktorzy mimo swiadomosci nie robia z tym NIC.
Zycze Ci duzo wytrwalosci i cierpliwosci !
Ależ ja nie czuje się urażona :kwiatek: dzięki cierpliwość się przyda.
szafirowa   inaczej- może być równie dobrze
29 stycznia 2016 07:25
Muffinka, histerie, jesli nie maja jakiegos glebszego podloza, nastawione sa na konkretny cel i efekt- chocby wzmozona atencja. Jesli nie ma odpowiedniej 'publicznoci' (jest tylko Twoj maz) to nie ma po co robic przedstawienia. U nas jest taka sytuacja przy mnie- nie ma histerii, wszelakie chwilowe niesubordynacje przechodza po krotkiej chwili. Ale juz tata czy babcia to godna publicznosc 😉 i mozna sobie 'poplynac'. Tak samo jest z jedzeniem- potrafi kategorycznie odmowic zjedzenia zupy z rak babci, ale jak wkroczy matka to 5 minut pozniej wcina az milo.
Lotnaa   I'm lovin it! :)
29 stycznia 2016 07:29
Julie, sto lat dla Gabrysia! Ale to już poważny chłopiec 🙂
ash   Sukces jest koloru blond....
29 stycznia 2016 08:30
Julie, najlepszego dla Gabudynia 🙂 pamiętam jak opisywałas akcje porodową dopiero co.

Wizja, właśnie już wczoraj chciałam napisać za Muffinkę, że nie wierzę, że ona z tym nic nie robi 😉 To samo dotyczy Twoich znajomych i ich 5 latka. To, że oni przy Tobie nic nie robią nie oznacza, że kompletnie dali sobie spokój. Sama czasami daję spokój (przy gościach, w sklepie etc.) kiedy wiem, że moja konsekwencja spowoduje dziki wrzask, kiedy nie mam czasu albo siły na pogadanki wychowawcze. Oczywiście zdaję sobie sprawę z tego, że wyłamywanie się od reguły powoduje przedłużanie tego niechcianego zachowania w czasie, ale kurde - nie jestem automatem, też mam swoją wytrzymałość. Takie sytuacje zdarzają się bardzo rzadko, ale jednak zdarzają się. I postronni mogą wtedy odnieść wrażenie, że ja "nic z tym nie robię", a prawda jest zupełnie odwrotna - robię cały dzień, jak Muffinka pracuję nad sobą i nad nim, a "nie robię" w wyjątkowych sytuacjach 😉

Wizja   Skąd wziąć siłę do dalszej walki...?
29 stycznia 2016 08:48
kenna - a widzisz, ja jestem pewna, że moi znajomi nic nie robią z tym dzieckiem. Bo to moi bliscy znajomi. I rozmawiamy często i szczerze. Nie spotykamy się tylko na kawie dwa razy do roku. I oni sami mówią, że NIC z tym nie robią, bo w sumie nie mają pomysłu.
Dziękuję kochane! 😀 Bardzo to miłe, dostać tyle życzeń. 🙂

Ja mam najgrzeczniejsze dziecko na świecie, odkąd już dłuższy czas jest z nami w domu mega konsekwentny i rozsądny ojciec jego. Cały tydzień w przedszkolu też robi swoje.

Poza tym, wiecie jak ja mam dobrze?  Właśnie dostałam śniadanie do łóżka, moi chłopcy mi zrobili i przynieśli. 😍
Z resztą już chyba piąty raz w tym tygodniu dostałam śniadanie do łóżka, z tą różnicą, że od pn do czw zawoziłam Gabrysia do przedszkola na 8.20 i wracałam do łóżka. 😉
szafirowa   inaczej- może być równie dobrze
29 stycznia 2016 09:23
kenna, ja mam sasiadke z synkiem mlodszym od Jaska o 3 dni. Jasiek nie jest geniuszem, bystrzakiem i spryciarzem tak, ale zdecydowanie nie odbiega intelektualnie od rowniesnikow w zadna strone.
Syn sasiadki... nie mowi, prawie sie nie komunikuje, nie wchodzi w interakcje z dziecmi (nawet ze swoja 1,5 roku starsza siostra), nie bawi sie z nimi. Jak sie juz bawi to glownie rozrzuca i niszczy zabawki. Wyje , rzuca jedzeniem, ucieka i ma gdzies, ze matke z oczy stracil dobre 20 minut wczesniej, przy czym biegnie w przeciwnym kierunku niz inne dzieci. Rzuca sie po ziemi i musi byc taszczony na sile, nie da mu sie nic wytlumaczyc, na nic umowic, nie rozumie lub nie respektuje zadnych zakazow i tlumaczen. No nic. Sporadycznie wykona jakies polecenie o ile jest bardzo proste i po jego mysli. Wyje non stop, pol nocy czesto i wieloktornie w ciagu dnia.
Co robi sasiadka? Nic i oburza sie, ze w przedszklu starszej siostry zalecono jej konsultacje z psychologiem. (dodam, ze starsza corka rowniez zostala oceniona w porzedszkolu jako wyraznie odbiegajaca od rowiesnikow).
Da sie naprawde nie robic nic-nawet jak problem jest o niebo wiekszy niz rozpuszczone dziecko, ktore urzadza sceny.
Waham sie czy nie przeprowadzic z nia meskiej rozowy (delikatne sugestie, naprowadzania, tlumaczenia nic nie daja). Z drugiej strony, to nie moja sprawa tak naprawde, Jestem w kropce.
CzarownicaSa   Prosiak statysta, który właściwie nie jest ważny.
29 stycznia 2016 09:36
Muffinka pamiętam, jaka zmęczona byłaś jak Was odwiedziliśmy... jeśli jest gorzej to niedobrze 🙁 Ale najważniejsze, że widzisz problem i chcesz coś z tym zrobić- to już naprawdę gruba część sukcesu. Adasiowi będzie pewnie bardzo ciężko przestawić się z trybu "robię co chcę" na "słucham mamy", ale wiem że dasz radę. Bo Ty dzielna babka jesteś  :przytul:
A jak kontakty między chłopcami? Adaś próbuje naśladować starszego brata? Może on by troszkę w pewnym sensie "pomógł"? Był wzorem jeśli zechce? Kombinuję na ślepo, nie wiem jak to z dwójką może działać 😡
szafirowa, nie Twój problem, ale dzieci cierpią na tym "wychowaniu". Opis młodszego skojarzył mi się z Aspergerem (tylko skojarzył)
CzarownicaSa   Prosiak statysta, który właściwie nie jest ważny.
29 stycznia 2016 09:50
Właśnie na to wpadłam 😁 Dokładnie tak widzę rodzicielstwo 😁
http://joemonster.org/art/34952/20_tekstow_ktore_swietnie_obrazuja_jak_to_jest_byc_rodzicem
Aby odpisać w tym wątku, Zaloguj się