Przedszkolaki i uczniaki - czyli voltowe dzieci też nam rosną

CzarownicaSa   Prosiak statysta, który właściwie nie jest ważny.
11 lutego 2018 11:46
Ona nie musi siedziec 45min, tylko 5, gora10, a to chyba wiekszosc 5 latkow powinna umieć 😉 dopóki mloda nie rozprasza innych dzieciakow i nie próbuje zwrócić ich uwagi to nauczycielce to nie przeszkadza, może się wiercic czy krecic- ale jak juz zaczyna podskakiwac czy bujac sie na krzesle to jednak rozprasza wszystkich dookola. A sama w klasie nie jest i nigdy nie bedzie, wiec wolałabym razem z nia znalezc sposób na uspokojenie energii chociaz na te kilka minut. Bo ogólnie to dzieciaki chodzą po klasie, mają co jakis czas przerwe na zabawe, chodzą do biblioteki gdzie moga sobie siedziec/lezec/stac/cokolwiek podczas czytania, zazwyczaj codziennie wychodza co najmniej na pół pół na dwór, maja dwa razy w tygodniu zajecia na sali gimnastycznej, nie wymaga sie od nich zeby siedziały murem w lawkach nie wiadomo ile 🙂
Porozmawiam z nia po prostu, zapisze na jakies zajecia, może spróbujemy rano gimnastyke jakas uprawiać żeby spuścić pare i zobaczymy 😉
Mądra mam Core wiec współlnie pewnie uda nam sie cos wymyslic.
Poszukaj moze takich cwiczen/zabaw- przeplatane bieganie- nieruchomienie na sygnal, zeby wyrobic nawyk.
Wg mnie niewybieganie nie jest problemem jesli dziecko ma wystarczajaco ruchu, tylko problem z wyciszeniem. Tak jak piszesz- dla 5 latki 5 min nie powinno stanowic problemu.
CzarownicaSa   Prosiak statysta, który właściwie nie jest ważny.
11 lutego 2018 14:20
O, tego mi chyba brakowalo- wyciszenie. Będziemy nad tym pracowac :kwiatek:
jakaś joga w formie zabawy? Może taki sposób wyciszenia ją zainteresuje? Wygiąć się, oddychać i postać w ciszy w jakiejś pozycji nieruchomo? strzelam, więc wiesz...
A jak za mala na takie rzeczy, to nie wiem zabawy w bycie nieruchomym w domu?
majek   zwykle sobie żartuję
12 lutego 2018 12:00
CzarownicaSa a w szkole zglaszaja, ze jest problem z twoja corka? Pogadalabym z nauczycielka, zapytaj tez, jaki oni stosuja sposob na to, zeby dzieci skupily uwage na nauczycielce.. Np w poprzedniej szkole pani podnosila palec w gore (wczesniej robiac `siiiii`), wszystkie dzieci mialy podniesc raczki w gore (wtedy te, co nie widzialy nauczycielki widzialy ze cos sie dzieje) a w tej nowej babki klaszcza w rytm, a dzieci sie do tego klaskania maja dolaczyc.

A propos wybiegania dzieci:
Jestem troche chora, biore antybiotyk a u nas zimno i wieje jak cholera ostatnio. Na pewno nie pogoda na spacery dla mnie albo dluzsze siedzenie na dworzu. Zapakowalam wiec wczoraj moj duet do samochodu i pojechalam na plac zabaw autem, zaparkowalam pod sama furtka, wypuscilam dzieci na plac a sama siedzialam w aucie pod kocem.
Czulam sie troche jak ci ludzie co zabieraja psa do lasu samochodem, wypuszczaja, jada wolno przez las i w ten sposob maja wybieganego psa.
PS: Psa wzielam na normalny spacer jak wrocilam z placu.
stało się 🙁 Misiek idzie od września do przedszkola 😕taki już duży jest... 😕
maleństwo   I'll love you till the end of time...
28 lutego 2018 08:04
nika77, będzie dobrze! On się będzie socjalizowal i rozwijał, a Ty zdążysz za nim zatęsknić. (do tej pory był z Tobą w domu, czy jak?)
nika77, Ja bardzo przeżywałam pierwsze dni Gabrysia w przedszkolu. Poszedł w wieku 2,5 roku, jeszcze w pieluszce. Ja płakałam, on nie.
Ale szybko zauważyłam, że nam obojgu to służy.
Dacie radę!  :kwiatek:

Zobaczcie na jaką fajną rytmikę chodzimy dwa razy w tygodniu do Centrum Kultury, prawie za darmo.
Jestem zachwycona, bo dzięki temu Gab poznaje największe, ponadczasowe hiciory muzyki klasycznej i jest przy tym wylonżowany tak, że lepiej o tej porze roku się nie da.
Chyba każdy to słyszał:
https://www.instagram.com/p/BffiQ4RDJV2/
(Edward Grieg "W grocie króla gór"😉

Jeju, jakie to dziwne, że niedługo i ja dołączę do tego wątku :O Właśnie wertuję od rana strony przedszkoli w okolicy, bo chcę, żeby od września Sara poszła na parę godzin. Byłam już w jednym Montessori na spotkaniu, ale jakoś nie końca mi ono leży... Jakoś tak za cicho, snują się te dzieci a nie bawią. Może tak powinno być, że nie dostają szajby? Nie wiem czym się kierować za bardzo.
Dzionka, mam dwoje znajomych siedzących głęboko w montessori (wychowawcy) i z tego co wiem to ono zakłada (między innymi oczywiście), że dzieci w miarę cicho i spokojnie zajmują się sobą gdy jest na to czas 🙂
Jeju, jakie to dziwne, że niedługo i ja dołączę do tego wątku :O Właśnie wertuję od rana strony przedszkoli w okolicy, bo chcę, żeby od września Sara poszła na parę godzin. Byłam już w jednym Montessori na spotkaniu, ale jakoś nie końca mi ono leży... Jakoś tak za cicho, snują się te dzieci a nie bawią. Może tak powinno być, że nie dostają szajby? Nie wiem czym się kierować za bardzo.


Dzionka Montesorri to przedszkola w którym moja córka przestała płakać po 2 dniach jak ją tam przeniosłam. A wcześniej darła się 3 mce  w innym. Tam miała swobodę, rozwijała swoją kreatywność. Do tej pory zajmuje się sama sobą, lubi prace manualne, nie idzie na łatwiznę. Młodsza też była w Montesorskim 2 lata (zmieniliśmy na państwowe z racji kasy) i też widzę, że to zajęcie się sama sobą jest na plus. Zanim poszła do przedszkola trzeba było się z nią bawić. A do tej pory potrafi sama sobie zabawę wymyślić. I tworzyć sceny i historie. Może to zalety moich dzieci, a może jednak Montesorri.
Maleństwo noł, noł! ja pracuje na niepełnym etacie i tęsknię 🙂 Zwyczajnie czuję jakbym mu krzywdę robiła, że go zerwę bladym świtem i zawiozę do instytucji opiekuńczej. No wyrodna matka 🙂 W dodatku wiem jakie on ma zahamowania no i wielkie przywiązanie( moje i jego) do planu dnia...tak, tak wiem że smucę
dea   primum non nocere
28 lutego 2018 20:27
Dzionka - Grzdylka jest teraz w Montessori i jedyne co bym tam zmieniła to... catering (niestety z ich posiłków je bardzo mało i zwykle wraca głodna).
Miałam odwrotne do Twoich wrażenia, kiedy szukałam dla niej miejsca - szukałam z nią.

1. Weszłam na rozmowę do "zwykłego" punktu przedszkolnego, w którym 3 miesiące musiała być (czekałyśmy na miejsce w docelowym) - a tam harmider, dzieci się drą, biegają, jakaś muza na pełen regulator przez pół godziny, własnych myśli nie słychać (później się dowiedziałam, że to były zajęcia taneczne 😉 ale poza nimi nie było wiele spokojniej), panie nie ogarniają, chłopaki rzucają klockami, a dziewczynki prawilnie przebierają lalki... Natłok barw, chaosu. Młoda na mojej nodze pełną godzinę (choć miała pozwolenie na pójście do dzieci i miałaby mnie w zasięgu wzroku).

2. Nasze Montessori: Rozmawiałam z dyr. na zapleczu, nie musiałam przekrzykiwać dzieci. Dzieci w sali faktycznie spokojne, choć nie wyglądały na wystraszone. Zaglądały ciekawsko kto to przyszedł. Młoda dostała zaproszenie do grupy, poszła i od razu wsiąkła w przekładanie cylindrów - godzinę gadałam, a moje dziecko, które do tego czasu było wyłącznie ze mną lub moją mamą, ani razu o mnie nie zapytało...

3. Inne Montessori: Pani dyrektor zaprosiła mnie i dziecko do sterylnego gabinetu. Nie wpuściła młodej na salę. Była w tym pokoju jedna zabawka montessoriańska, do której oczywiście pociecha nie umiała się zabrać bez instrukcji. Gorzej niż w pierwszym przedszkolu, bo z "nudzęsię" na nodze naprawdę ciężko było się dogadać. Później doczytałam, że kadrę tam dobrali niekoniecznie trafnie (afera pedofilska, później na kontroli wyszły braki edukacyjne opiekunów - niektórzy "nauczyciele" to byli ludzie bez wykształcenia pedagogicznego, z łapanki. Ten pedofil... po prostu znał obcy język i to wystarczyło, by zostawiać go z dziećmi ...)

To wrażenia z rozmów. Praktyka:
W 1. Grzdyl spędził 3 miesiące. Adaptacja jakoś-poszła. Babcia wspomagała, więc na miejscu 4, max 6 godzin. Na koniec dziecko się darło rano, że nie chce iść, do schrypnięcia. Dlaczego? Dlatego, ze były dzieciaki - co najmniej dwoje - które wyżywały się fizycznie na innych. Młodsza dziewczynka biegała i drapała (córka wróciła z buzią podrapaną pod okiem), starsze popychały/odpychały/zabierały zabawki. Panie nie reagowały. Rano i po południu była jedna pani z ok. 20 dzieci. Na ostatni miesiąc dołączyło maleństwo w wieku 2+, moim zdaniem kompletnie nie gotowe, wyjące cały czas obecności "mama psiiiijdziieeeeee" i wiszące na pani. Rozstania rano były z rykiem i zwykle pani wolną ręką (na drugiej trzymała Mamapsijdzię) zabierała ode mnie dziecko...

W 2. na początku oczywiście nieufność, bo nowe miejsce, ale po tygodniu doszłyśmy do 8 godzin (bez wsparcia mojej mamy). W tej chwili (minęło pół roku) mała tam leci jak na skrzydłach. Praktycznie po miesiącu machałam zamykającym się drzwiom do sali, bo dziecko zapomniało się pożegnać 😉 Prawdę mówiąc też mi bardziej pasuje, że uczą się o kosmosie i układają sobie planety, zamiast przebierać cycate Barbie, że kolorują biedronki i żaby zamiast supermanów. Moja młoda dużo mnie pyta "o świat" i widzę, że się tam chętnie dowiaduje różnych rzeczy. Niech się uczy o realnym, nie telewizyjnym.
Co do tej ciszy i snucia to też różnie bywa - coś chyba nawet ostatnio pisałam, że dostałam w semestralnej ocenie obserwację, że młodej odbija po południu i szaleje, łamiąc zakazy (między innymi biegania po sali). Porozmawiałam z paniami, porozmawiałam też z dzieckiem. Panie zasugerowały, żeby przesunąć godziny na wcześniejsze. Ta propozycja spotkała się z niesamowitym entuzjazmem małej. Co więcej, nagle się okazało, ze niesubordynacji nie ma - czyli nie było to coś potrzebnego jej do życia, a raczej bunt na coś, co jej nie pasowało (pewnie to, ze wszyscy po kolei wychodzą, a ona pomaga w sprzątaniu.. plus zmęczenie już i głód).

Co jakiś czas ktoś się żali (albo stwierdza fakt), że trzyletnie dziecko nie rozumie "spieszenia się" i argument "bo się spóźnimy" kompletnie nie trafia. Otóż Grzdyl na ten argument dostaje przyspieszenia rakietowego. I to w perspektywie dość dalekiej. Powiedziałam teraz wieczorem jedno zdanie w temacie wyspania i zdążenia jutro do przedszkola i już słyszę, jak wykłada misiowi, że musi już kłaść się spać, bo nie wstanie dość wcześnie, żeby być wcześniej w przedszkolu 😉

Generalnie ode mnie duży plus - i po tym pół roku widzę, jak mi się dziecko rozwija - choć na pewno trzeba patrzeć na konkretną placówkę. Mnie ta pierwsza godzina i rozmowa z dyr. powiedziała baaardzo dużo - przeczucia się sprawdziły w przypadku tych dwóch. Z trzecim jednak zdecydowałam nie eksperymentować...

A Sara tak lubi gwar i szaleństwa dokoła?
ash   Sukces jest koloru blond....
28 lutego 2018 20:32
nika77, łącze się z Tobą w bólu bi Tymek tez od września idzie do przedszkola. I tez martwi mnie zmiana rytmu dnia ( jest śpiochem a śniadanie w przedszkolu na 8:30).
agulaj79, dea, dzieki za te opisy. Wydaje mi się, że moje średnie wrażenie to kwestia tej konkretnej placówki. Byłam w roli psychologa w innym przedszkolu Montessori i tam odniosłam przeciwne wrażenie - również bylo cicho i spokojnie, ale w życiu nie powiedziałabym, że ponuro. Dzieci łaziły same albo w grupkach, wesoło gadały, śpiewały pod nosem, panie jak w ulu miedzy nimi krążyły i były szczerze tymi dziećmi zainteresowane. W tym przedszkolu koło mnie jakoś tak creepy... Wiecie, małe dzieci, chodzą jak cienie, nic nie mówią... Jakoś nieprzyjemne wrażenie odniosłam po prostu, takie przytłaczające. Sara nie lubi hałasu, boi się biegających dzieci, dlatego dla mnie przedszkole publiczne od razu odpada. Wolałabym jednak znaleźć coś pośredniego, bo ona ma mnostwo energii, non stop gada i się śmieje, a tam żadne dziecko tak się nie zachowywało. Lubi też stymulację ze strony dorosłych, uwielbia zadania i zagadki, pierwsza jest do współpracy. Znalazłam przedszkole z elementami Montessori, z opisu (i opinii) brzmi super:
"Naszym głównym zadaniem, oprócz troskliwej opieki i nie przeszkadzaniu dzieciom w zabawie, jest stwarzanie przyjaznych warunków do rozwoju emocjonalnego i społecznego – umiejętności naszym zdaniem najważniejszych dla dzieci w obecnych czasach.
Nie jesteśmy jednym z super przedszkoli. Nie znajdziecie w naszej ofercie wyszukanych zajęć dodatkowych. Nie obiecamy wam, że wasze dzieci po roku będą płynnie mówić w dwóch językach, grać na instrumentach, albo pływać motylkiem.
Możemy wam obiecać, że podążymy za ich ciekawością świata, przeczytamy ciekawe książki, poszukamy odpowiedzi na wszystkie pytania, pozwolimy się wybawić i wyszaleć, ale przede wszystkim pozwolimy im być sobą – czyli indywidualną jednostką, która potrzebuje przyjaźni, uwagi i akceptacji."

Mi takie podejście bardzo pasuje. We wtorek idę na rozmowę. Ale dobry pomysł, żeby pójść z Sarą!
Odnośnie Montessori to ja mam takie spostrzeżenie, że trzeba mocno uważać i sprawdzać placówkę... Montessori to teraz MODNE słowo :/ Np szkoła mojego bratanka jest "z elementami montessori" i jak opowiedziałam prawdziwemu wychowawcy co tam niektórzy nauczyciele wyrabiają to się za głowę złapał. Jednak kobitka stosowała odpowiedzialność zbiorową jak parę osób hałasowało i za karę kazała dzieciom czytać książki co jest dla mnie totalnie chore w każdej szkole.
Jak ma się wątpliwości to warto poczytać albo zapytać jak przygotowani są wychowawcy. Prawdziwy kurs montessori to rok czegoś w stylu ciężkich studiów zaocznych i masa roboty w domu.
Błagam, tylko nie z "elementami" Montessori :/ Albo Montessori albo nie, po co używać tego słowa, dla marketingu? :/ Montessori to oddanie dziecku dużej swobody decydowania i samodzielności, ale też mnóstwo zasad do przestrzegania, które to wszystko trzymają w kupie.

Chess - ke??  🤔 🤔 czytać za karę?
gwash, tak, dla marketingu. Tak samo jak nadużywanie słowa "kreatywność". Teraz wszystko jest kreatywne 😉
Ja wiem, że coś z elementami Montessori jest bez sensu. Nie ma opcji, żeby sobie włożyć w normalną szkołę 1/10 zasad i żeby to działało tak jak powinno. W końcu po coś ci wychowawcy na kursach uczą się całości a nie wycinka.

Jeśli chodzi o to czytanie to mnie przytkało jak Bratowa opowiadała. Każdy normalny, myślący, dorosły człowiek wie, że to nie ma żadnego sensu. Co lepsze... niektórym rodzicom teraz "szkoła z elementami montessori" kojarzy się z taką durną karą i część ma negatywne zdanie o całości Montessori. Ja Bratowej wytłumaczyłam, że to w ogóle nie jest robione tak jak powinno ale pozostali mogą o tym nie wiedzieć.
To przedszkole koło mnie jest właśnie ortodoksyjnie Montessori. Coraz bardziej jestem jednak na nie. Nie dla 2,5-latki, nie dla tej konkretnej 2,5-latki. Idę we wtorek na oględziny w 2 miejsca, może coś wybiorę.
Montessori jest OK, ale mnie się wydaje, że brakuje przeszkolonego personelu, ktoś coś usłyszy, coś przeczyta i wio. Montessori w znanym mi żłobku sprowadzało się do udostępniania dzieciom różnorakich drobnych elementów - koralików, kulek itp. bez większej refleksji, czy sztuki się zgadzają oraz wody w szklanych naczyniach i braku pomocy przy jedzeniu/ubieraniu się/ w WC
🤔
a znam też inne, super, tylko nie po naszej stronie świata 🙂
Dzionka dlatego idź za głosem serca 😀 Panie są ważne i klimat 😉 Montessori samo w sobie nie robi klimatu, czasami zdarzają się panie w typie "instruktorki", które nie dają dzieciom ciepła, chociaż niby czas poświęcają. Ale ten opis tego niby Montessori co wstawiłaś, też do mnie nie przemawia, takie obiecanki cacanki, gładki tekst, który może usprawiedliwiać wszystko 😉

U nas w Rzeszowie jest teraz przedszkole skandynawskie dla takich maluszków, chodzi synek mojej kuzynki, wygląda to mega! Np wielką przygodą jest siedzenie na przystanku i obserwacja autobusów, obsługi biletomatów, tablic informacyjnych itp 😀 A dopiero następnego dnia jest przejażdżka autobusem, jako cel sam w sobie haha. Nigdzie się nie spieszą, ogrom czasu spędzają na zewnątrz.
gwash, ten fragment opisu pochodzi ze strony przedszkole, które własnie ma świetne opinie wśród mam zajaranych rodzicielstwem bliskości, NVC i tak dalej. Zrobiłam risercz i własnie to miejsce jest bardzo zachwalane ze względu na podejście do dzieci (mi tam wisi jak oni to nazwą, też mnie elementy Montessori śmieszą 😉 ), ważne  żeby naprawdę ciepło odnosili się do dzieciaków, nie stosowali kar, nagród, tablic motywacyjnych i innych karnych kątów. Jest ono dość daleko od naszego domu, ale tak czy siak poważnie rozważam, skoro miałaby Sara akurat tam się dobrze czuć. To przedszkole skandynawskie brzmi genialnie, też bym coś takiego chciała 🙁
Lanka_Cathar   Farewell to the King...
02 marca 2018 15:05
Dzionka, masz na pewno w Warszawie dwa takie: http://www.zieloneprzedszkole.edu.pl/przedszkole/idea-i-program i http://lesnadroga.pl/ . Pytanie, czy są dla Ciebie po drodze.
Lanka_Cathar, znam znam, Leśna Droga to nawet koło mnie niedaleko ;( Zielone Przedszkole... 1890zł 😀 O żesz, niczym super-extra pensjonat dla konia 😉 W Leśnej Drodze preferują starsze dzieciaki, bo jednak 2,5-latek to jeszcze trochę dzidziuś i myslę że takiego funu w buszowaniu cały dzień po lesie nie będzie miał. Ale rozważam za rok-dwa-trzy.
Lanka_Cathar   Farewell to the King...
02 marca 2018 15:51
Wow, cena rzeczywiście powalająca!  😲 Skandynawskie przedszkola "mówią do mnie", bo pamiętam, że nienawidziłam tkwienia w budynku i nie rozumiałam, dlaczego deszcz jest przeszkodą do wyjścia na dwór. Ale te 30 lat temu to pewnie nawet u nas nikomu się o czymś takim nie śniło.
Lanka_Cathar, znam znam, Leśna Droga to nawet koło mnie niedaleko ;( Zielone Przedszkole... 1890zł 😀

Do Zielonego mam dość blisko ale cena mnie zabiła 😀 do tego jeszcze 800 PLN wpisowego - tyle, że dostajesz za to nieprzemakalne Didriksony, dzięki czemu dziecko faktycznie może i w deszczu na zewnątrz siedzieć. Z tego co widziałam, nie udało się zebrać kompletu dzieciaków - cena pewnie zrobiła swoje. Natomiast generalnie nie przekonali mnie też jakością tych usług, wiele z tego co w czasie rozmowy brzmiało super po dokładnym wybadaniu okazywało się "takie sobie" plus wrażenie, że powiedzą mi wszystko co chce usłyszeć, bylebym tylko zapisała i zapłaciła.

Ostatecznie obie moje panny wylądowały w katolickim, gdzie na 10 dzieci przypada non-stop kolor conajmniej 2 panie pedagog. Atmosfera jest bardzo fajna, program ciekawy, dzieci codziennie bawią się na zewnątrz, póki co podoba nam się bardzo 🙂 zwłaszcza po wcześniejszych doświadczeniach z państwowym molochem.
dea   primum non nocere
02 marca 2018 22:04
...bo wszystko zależy od konkretnego miejsca 😉 Ja mam w promieniu 300m od domu dwa Montessori wymienione w tym tasiemcowym poście - a wrażenia miałam skrajnie różne. Zdecydowanie dobrze się zdać na intuicję.

Co do wychodzenia, nasze wychodzą w każdą pogodę. Jak koszmarnie leje, to nie idą na plac zabaw, tylko na spacer do pobliskiego lasu/na plażę itp. Ciuchy nieprzemakalne kupiłam fińskie (reima) i są super!! Faktycznie młoda jest pod nimi sucha. Problem był tylko z kaloszami, które wytrzymają (i dziecko w nich wytrzyma) 2 godziny w deszczu o temperaturze bliskiej 0 stopni :/ ale też znalazłam jakieś z misiem w środku.
Dea, kalosze piankowe dają radę na mrozach. Ja od lat kupuję u jednego polskiego producenta dla siebie i dzieci, sa niezawodne przy każdej pogodzie.
Dea, kalosze piankowe dają radę na mrozach. Ja od lat kupuję u jednego polskiego producenta dla siebie i dzieci, sa niezawodne przy każdej pogodzie.


Popieram, używam od trzech czy czterech lat niezależnie od pogody do obrządku i na spacery czasem też i jest super cieplutko nawet przy minus 20.
Dziewczyny, jakie to są piankowe, pokażecie? :kwiatek:
Aby odpisać w tym wątku, Zaloguj się