Czego oczekujemy od konia?

JARA   Dumny posiadacz Nietzschego
01 lutego 2022 10:13
<br>
<br>
<b>_Gaga,</b> Gdyby jakiś koń nie miał zawału od dźwięku piły łańcuchowej to byłby mądrzejszy ode mnie.🤣<br>
Ja do dziś podskakuję w siodle jak u nas na peronie obok mnie ciuchcia wciśnie "klakson". I wtedy kobyła mi robi "karnego jeżyka"🙂<br>
<br>

kotbury,


Mój źrebaka niestety na dźwięk piły łańcuchowej podchodził do źródła dźwięku, ale to była raczej kwestią totalnego zaufania człowiekowi.
zembria   Nowe forum, nowy avatar.
01 lutego 2022 10:35
savil, kotbury, Ale pewnie jesteście w stanie określić czego nie chcecie u konia? Jakie cechy absolutnie wam nie odpowiadają. To zawsze już coś, wiedzieć czego się nie chce. Połowa sukcesu 😉

Co do tych pił i ciągników itp. to raczej nie jest kwestia płochliwości jako takiej, tylko tego w jakim środowisku koń żyje. Mój osobisty jest koniem płochliwym, ale on nie boi się rzeczy które są, boi się tych których nie ma, a mogły by być 😉 Piła, kosiarka, ciągniki z osprzętem, zasuwające tiry, to mu nie robi, mimo że nie ma z tym styczności na co dzień, ale widuje czasem. Podejrzanie wyglądająca kępka trawy w lesie to zupełnie co innego, lub co gorsza jej brak 😉 a już wyskakujące nam przed nosem stado 20 jeleni jest ok. Także płochliwość, a obycie z niektórymi rzeczami to moim zdaniem dwie różne sprawy.
zembria, wałachowatości nie chcę🤣
Nie wiem ale większość wałachów jaki znam to konie - nie wiem jak to określić- z mgła mózgową.
Taki efekt, że właśnie często "głuchną", a jak się podnosi głos to histeryzują jak ludzkie o mało co nastolatki.
W relacji bardziej zainteresowane "zadowoleniem" człowieka niż realnie poprawnym wykonaniem zadania stawianego. Coś jak psy, którym jak każesz "siad" to na zaś od razu łapkę podają. Nie znoszę tego. To się zdarza każdemu koniowi, ale u jednych trwa sekundunię, dosłownie dwa niezrozumienia na cała jazdę, a u wałachów (przynajmniej tych, które znam) to jest taki stan permanentny.
zembria   Nowe forum, nowy avatar.
01 lutego 2022 10:57
Naprodukowałam się w edycji posta i mi to zjadło 🙄
Chciałam jeszcze nawiązać do tego co ktoś tu napisał (nie mogę znaleźć chwilowo kto to był), że przy płochliwym koniu trzeba bardzo uważać, żeby nie wyjść przed niego. Zgadzam się z tym w 100%. Jak czuję, że Blondas się zaraz zagotuje i nie zniesie, a zostanę z "dupą w siodle", przyłożonymi dobrze łydkami i na mocniejszym kontakcie, to w zdecydowanej większości (żeby nie napisać zawsze) wypadków nic się nie wydarzy, poza może lekkim spłynięciem na bok i lekkiej zmianie tempa. Gdybym dalej galopowała w połsiadzie, to najprawdopodobniej koń gwałtownie by uskoczył, a ja gryzłabym glebę, albo korę drzewa 😉

kotbury, To już coś, skoro możesz napisać "od konia oczekuję, że nie będzie..."
Ja też przez pracę z końmi nie wiem, co bym chciała od swojego własnego. Co prawda, znalazłam swój ideał, ale jest niestety jakieś 15 cm za niski.😉 Jak ktoś ma pomysł jak sklonować wygląd i charakter w stosunku 1:1, ale dodać trochę centymetrów, ewentualnie jak zrobić, żeby ten konkretny urósł, to ja bardziej niż chętnie.😅 Ale tak po prawdzie, to nie wiem, jakie cechy spowodowały, że tak go lubię. Zwłaszcza, że na początku miło nie było i jakbym próbowała takiego konia przed kupnem, to bym podziękowała i więcej nie spróbowała. I w sumie, jak tak teraz myślę o koniach, które jeździłam, to żadnego bym nie wybrała po jednej jeździe próbnej, jeśli byłyby takie, jak w momencie, w którym pierwszy raz na nich siedziałam. Wszystkie dopiero z biegiem czasu okazywały cechy, za które mogłaby je polubić na tyle, żeby chcieć je kupić i mieć. Ale tu też może mieć duże znaczenie, to że ja nadal w głowie mam blokade i boję się pierwszych jazd na koniach, których nie znam i nie jeżdżę tak, jak normalnie.
kotbury, - to mój wałach absolutnie taki nie jest 😉 On jak mu postawisz zadanie, to czasem pyskuje w stylu "czy ja na pewno muszę", ale jest bardzo pracowity i jak już ustalimy, że tak, musi, to się mega stara. Właśnie tą zdolność skupienia na robocie bardzo w nim cenie. On generalnie reaguje na pomoce i nie zgaduje, ale jak użyjesz ich nieprawidłowo to Cię zwyczajnie zleje. Do tego stopnia, że słaby jeździec będzie miał problem, bo jego np. ni ciula nie wpędzisz w galop, a jak się będziesz miotać to stanie na środku lub zasugeruje opuszczenie siodła 😉 Za to jak wymagasz i wiesz czego wymagasz to on sam z siebie dąży do jak najlepszego wykonania ćwiczenia.
I kurka, bardzo, bardzo bym chciała właśnie tą cechę również u przyszłego konia.
Zembria trochę tak ale też nie za wiele...
Mogę powiedzieć,że nie chciałabym płochliwego ( w sensie takiego baaardzo szukającego sobie strachów) i nie totalnego muła, raczej coś idącego do przodu ( i tu szeroki przekrój bo elektryczne też mi nie przeszkadzają).
Wzrost w sumie bez różnicy( jeżdżę i kuce i smoki) no może o tyle, że miałby to być koń do startów więc kucyk pewnie nie.
Także tego czego nie chce też nie ma za wiele 🙂.
O, to jak wymyślamy jednorożce, to i ja chcę 🦄
Najlepiej kary malowany, albo jakiś blue roan lub ciekawy brindle (nagrałam się w red dead redemption). Nie za duży, tak ze 160 ideolo. Fajny ruchowo, wygodny, ujeżdżeniowa budowa. A i koniecznie z gęstą grzywką! Charakter miły do ludzi, towarzyski, nie fikający pod siodłem, ze szwungiem, ale nie pędzący. Zdecydowanie bomboodporny i z lekka wszechstronny. Lubię i coś skoczyć i porzeźbić i w tereny jeździć. Wałach, a jeśli klacz, to bez hormonów 😂 I najlepiej profesor-samograj, żeby sam robił pasaże i inne ciągi, abym miała radochę za stodołą! 🤣 A, i tani w utrzymaniu!!!

No, pomarzone, można teraz zejść na ziemię do swojego wrzoda, który jedyne co spełnia to bycie wałachem i jako tako kara maść 😎
budyń, podałaś definicję konia ujeżdżonego po prostu 🙂

... a ta grzywką to proszę! Jednak są gusta i guściki.
Wszyscy wiemy jak ciężko o takie, w dodatku nie hiper reaktywne na otoczenie, więc jest to sfera marzeń 🤣
budyń, ja zaczynam być zwolennikiem teorii, że wraz ze wzrostem ujeżdżenia proporcjonalnie maleje reaktywność na bodźce zewnętrzne. Zostaje jedynie pożądana elektryczność pod jeźdźcem.
I to nie musi być ujeżdżenie na poziomie św. Jurka czy nawet C klasy czy nawet pierdyliona przejść. To musi być ujeżdżenie do prawidłowego samoniesienia, akceptacji kontaktu na każdej z wodzy razem i z osobna i względne wyprostowanie. Tylko tyle i aż tyle.
Jakbym teraz miała kupować konia też nie bardzo wiedziałabym czego chcę. Nawet ostatnio przeglądałam dla zabawy ogłoszenia i wytypowałam:
- tinkera, koniecznie srokatego, najlepiej maść podstawowa rozjaśniona
-araba, w bardzo pierwotnym typie, najlepiej karego lub kasztana
-konia o wyglądzie "westernowym"
- pół zimnioka, albo nawet "całego", największego i najmocniejszego jakiego da się znaleźć, najchetniej kasztan lub rozjaśniony
- wielkokonia, minimum 170 wzrostu, bardzo masywnego (np ślązaka lub jego mieszankę)
- hucuła kolejnego lub mix hucuła

Jak wspominałam - koniecznie nie gniady. Skoro to marzenia to ogier. A życiowo to mam już klacze więc klacz. Wałach tylko jeśli okaże się hiper wyjątkowy.

Nie wiem czy da się znaleźć część wspólną, rozrzut mam ogromny.
Wychodzi na to, że stawiam na charakter. Jak wiadomo "dobry koń nie ma rasy ani maści".

Pozwolę sobie się wypowiedzieć 😉 mój koń poza paskudną budową i masą problemów w związku z tym jest dla mnie ideałem jeśli chodzi o obejście... nie boi się praktycznie niczego, bywa to upierdliwe jak wjeżdżam na wybieg samochodem żeby wypakować pasze pod stajnią, a on postanawia obgryzać wycieraczki albo lusterka 😅 wtedy używam klaksonu, ale nie działa to już absolutnie wcale (efekt był może 2 pierwsze razy), ale nie było tak zawsze! Pamiętam jazdy gdzie spadający z drzewa listek powodował u niego atak serca, a ja lądowałam na ziemi, więc osobiście uważam że charakter jest ważny, ale wychowanie i nauczenie konia wszystkiego tak jak nam pasuje- dużo ważniejsze
Jako totalne przeciwieństwo mam kobyłe mojego chłopaka- złota klacz na ujeżdżalni, ale jeśli dzieje się coś dziwnego obok (np biegną jelenie po polu), to można zapomnieć o pracy
Przyznam szczerzr że ja sie do pracy z tym koniem nie nadaje... i odpowiadajac na pytanie- moim zdaniem z takimi końmi powinni pracować ludzie, którzy nie boją się spaść/wywrócić z koniem/zostać zdeptanym 😉 są tacy, mam takiego w domu i dla niego ta kobyła zrobi wszystko 😇 zdecydowana większość amatorów po prostu nie chce takiego konia, ba, nawet slyszalam kilka opinii "znanych zawodników" z naszego województwa, że "ten koń nie nadaje się do skoków, zabije cię", co nie zmienia faktu że mojemu facetowi daje nieziemsko dużo frajdy i przyjemności jazda na takim szajbusie
budyń To zabawne, bo mój konik w 90% odpowiada Twoim oczekiwaniom 😀 Kary nie jest, bo brązowy (mieszanka czarnych i brązowych włosów, więc kary bywa, częściej maść jak czarnej pantery; malowany nie jest, ale odmiana ładna). O ile nie będzie na niego jechała bryka galopem lub kłusem dodanym, albo wielki kary dodanym galopem o metr, pies mu się nie rzuci do gardła itp. - cyrków nie będzie odstawiał, a powyższego da się unikać. Plus ma masę dodatkowo miłych cech, np. praktycznie się nie poci, ma tak jedwabisto-kaszmirową sierść, że nie trzeba jej golić, jest rewelacyjny przy wecie, a ten z reguły potrzebny do szczepień... Jest tylko na owsie i witaminach (koń, nie wet 🙂😉, różne pucharki się nie mieszczą... A ja narzekam. Także na gęstą grzywę i grzywkę 😀 No i prawda, że bynajmniej nie był taki przez sporo lat. Był mocno problematyczny.

To też mi dało do myślenia (o tym wątku), że, obiektywnie rzecz biorąc - powinnam pławić się w zachwycie i pogrążać w czystej frajdzie, a marudzę. Co to jest? Znudzenie? Marudzenie, żeby nie zapeszyć? Pomyłka w oczekiwaniach bazowych? Zawyżone wymagania? Typowa ludzka skłonność do podkreślania wad (wolimy ulgę od satysfakcji)? Frustracja że nie startuję (rzadko, z przyczyn niezależnych od konia), że nie przymierzyłam się do Pucharu Polski (sądząc po wynikach, były tam słabsze pary), że nigdy nie będę wygrywać (z przyczyn oczywistych)? Było tak, że siostra miała okazję zobaczyć mnie na zawodach. Zrobiła oczy jak 5 złotych. I rzecze: "Rany boskie! Słucham cię od lat, i byłam przekonana, że masz jakiegoś nieudanego i problematycznego szrota, a nie konia! A te twoje konie takie piękne, i tak cudownie razem wyglądacie, z jakim wdziękiem; nie wiedziałam, że te czworoboki to taki śliczny taniec!" I tak zaczęłam myśleć, jakie to skomplikowane - oczekiwania wobec konia i na ile je spełnia.
A to a propos koni pro-ludzkich 😀
Na poprawę humoru 😀
https://fb.watch/aWl-guUjfx/
A to a propos koni pro-ludzkich 😀<br>
Na poprawę humoru 😀<br>
<a href="https://fb.watch/aWl-guUjfx/&#x22; target="_blank" rel="ugc">https://fb.watch/aWl-guUjfx/</a>

halo,

Przepraszam, ale teraz (tak, wiem, że nie ten wątek) poleć mi coś bardzo dobrego do mycia monitora... nie tylko go oplułam, ale i obsmarkałam ze śmiechu!
Komentarze daly mi raka, ludzie z fejsbuka oczywiscie wiedza, ze kon tak sie zachowal, bo na co dzien nigdy nie wychodzi ze stajni i przez to boi sie otwartych przestrzeni 😐🤦 wzglednie ze jest biednym dzieciaczkiem, ktoremu nie wolno przeszkadzac w tratowaniu ludzi no bo on tylko chce tulac pancie 🌈👍
SzalonaBibi zatem OT: Dlatego kupuje się duże monitory, żeby mieć je daleko od nosa 😀
Polecić mogę, owszem, wypróbowane: na ręcznik papierowy psiknięcie wody i psiknięcie Meglio, przetrzeć 🙂

A w temacie: "Uważaj na marzenia, bo mogą się spełnić!" 🙂

Mój poprzedni jak był trzylatkiem niewychodzącym (Dzonków) to jak szedł na padok to jak coś się działo to podbiegał do mnie i głowę za mnie chował...
A pamiętacie te dziewczyny, które uczyły źrebaki "obejmowania" w pasie - jak psy, i kładzenia nóżek na piersi?

W każdym razie - to klejenie się do ludzi jest skrajnie niebezpiecznie, gdy koniowi wymiary i masa rozjadą się z ciągle źrebięcą emocjonalnością. Moje pierwsze "pół" konia (wykupiliśmy na spółkę) z tego powodu miała bilet do rzeźni. Miała 5 lat a emocjonalność niepewnego źrebaka. I zapewne z tego powodu nie dawała się także pokryć. Podejrzewam, że takie efekty daje zbyt wczesne odsadzenie źrebaka, bez uwzględniania indywidualnego tempa rozwoju emocjonalnego i potrzeby "czułości". Takie konie długo pozostają skrajnie niepewne siebie. I to jest pierwsza rzecz, o której warto pomyśleć, gdy młody koń nie szanuje granic/terytorium człowieka: czy nie trzeba raczej wzmacniać jego pewności siebie niż osłabiać. Dość trudno to odróżnić: co jest atakiem, a co namolną potrzebą "końskich pieszczot".
A to a propos koni pro-ludzkich 😀<br>
Na poprawę humoru 😀<br>
<a href="https://fb.watch/aWl-guUjfx/&#x22; target="_blank" rel="ugc">https://fb.watch/aWl-guUjfx/</a>

halo,

Mi to mignelo gdzieś na fejsie jakoś po tym körungu. Wydaje mi się, że on nie tyle cisnął do ludzi co do tych zielonych krzaczków przy stołach - komisja miała poczęstunek to jemu też się należy 😅
Omg, jaki pocieszny xD 😀 Oj no, stwierdził zapewne, że takie luźne bieganie bez sensu jest, co on będzie energię tracił....

budyń, Ejjjj, Twój koń jest bardzo ładny! :P Spełnia moje wymaganai co do maści i ładności :P Zawsze chciałam mieć karego (kary-brązowiejący, skarogniady = też OK), tylko jakoś los mnie uszczęśliwił jelenim, gniadym i kasztanem.....

ja tak zauważyłam, że lubimy co nam się już sprawdziło =)


To też mi dało do myślenia (o tym wątku), że, obiektywnie rzecz biorąc - powinnam pławić się w zachwycie i pogrążać w czystej frajdzie, a marudzę. Co to jest? Znudzenie? Marudzenie, żeby nie zapeszyć? Pomyłka w oczekiwaniach bazowych? Zawyżone wymagania? Typowa ludzka skłonność do podkreślania wad (wolimy ulgę od satysfakcji)? (...)

halo, Polskość! =)
Albo - postkomunistyczność. Może trochę "homo sovieticus"...
Muchozol2   Nie rzuca się pereł przed wieprze ;)
03 lutego 2022 08:16
To samo chciałam napisać - bo jak się cieszysz to zaraz Cię uciszą 😅. Bo to takie dziwne 😉.
Mi sędzina powiedziała, że liczy się para - czasem ten sam extra koń nie pójdzie tak dobrze pod kimś innym, a czasem coś "zagra" i para osiąga sukcesy.
I mam nadzieję że tak się uzupełnimy z Rozkruszkiem 😂. On z odkruszonym kawałkiem kości biodrowej, ja z zerwanymi i przesuniętymi mięśniami pośladkowymi i jeszcze doszły powikłania z płucami po covidzie (a mam astmę) - przepis na sukces 😁. Jakby Rozkruszek był człowiekiem, to byśmy mogli sobie pogadać jak starsze panie u lekarza. Ale co tam - i tak mam motywację 😁.
Muchozol2, dlaczego uciszą? Wiele osób - nawet tutaj - cieszy się ze swojego konia. Ja bym może i chciała mniej "patrzącego" ale lubię tego swojego rozrabiakę i nie zamieniłabym go nawet na Jungowego Sama 😉 Oczywiście to już kwestia emocji, nie świadomego wyboru jednak cieszę się bardzo z obu moich ogoniastych przyjaciół. I nikt mnie nie ucisza...
zembria   Nowe forum, nowy avatar.
03 lutego 2022 08:44
A tak w temacie naszych marzeń, to mi się marzą jeszcze dwa skrajnie różne konie, ale takie do "patrzenia" tylko. Marzy mi się kucyk. Mały baaardzo mocno kudłaty i wiecznie podkur..ony kucyk 😁 Taki co to mu uszu nigdy nie widać, bo ciągle schowane. Kudłata kula furii 😜 No chciałabym takiego, żeby na niego patrzeć i się śmiać. A drugi, to coś w typie Shire, ogromny smok, taki żeby ziemia drżała jak idzie, a jak galopuje to szklanki w szafkach się przewracają 😍
Oczywiście nie będę takich miała, ale pomarzyć można przecież 😉
Muchozol2   Nie rzuca się pereł przed wieprze ;)
03 lutego 2022 09:00
_Gaga, bo przypomniała mi się ta dyskusja - https://ogloszenia.re-volta.pl/forum/topic/1199/763/ 🙂. I stąd post 🙂.
zembria, taki zezłoszczony kucyk może oznaczać że ma jakiś problem do naprawy 🙂.
zembria, shirki są fajne, ale pielęgnacja jednego zajmowała mi więcej czasu, niż dwóch moich zwyklaków. I to bez szczot. Po zapuszczeniu szczot było jeszcze gorzej 😉
20200421_181901(0).jpg 20200421_181901(0).jpg
zembria   Nowe forum, nowy avatar.
03 lutego 2022 09:29
_Gaga, I weź to karm i sprzątaj! Przecież jedna kupa to jak 3 normalne ;P I werkuj to to, przecież po jednym kopycie to człowiek miałby dosyć! A przepiękne są! Jedna z najładniejszych ras moim zdaniem.
Muchozol2, A może i mieć problem 😉 mnie takie buńczuczne minikucyki bawią po prostu. Przecież to oczywiste, że najczęściej się tak zachowują, bo są rozpuszczone do granic możliwości, a nic nie robią to i po co je "ogarniać". JA bym chciała takiego do patrzenia na niego, coś jak ludzie buldożki francuskie kupują, czy inne mopsy. Mają być urocze w swej pokraczności 😉
Ja potrzebuję dwóch koni.
Pierwsza jest szeroka szafa na wycieczki do lasu, na grubej szeroko rozstawionej nodze. Miękko nosząca, wpuszczająca w grzbiet, taran co to się nie waha i kłodę złamie ale pójdzie. Przy tym musi być komunikatywna, miła w paszczy, nie cierpię ciężkiego kontaktu. Nie lubię być wieziona i równie bardzo nie lubię koni całkowicie podległych.
Szafę już mam.
Nie przeszkadza mi że jest patrząca i czasem uskoczy, ujeździła się i jest pod kontrolą. Znamy się na wskroś, ona sobie uskoczy a ja się pośmieję że stara i głupia 🙂

Drugi koń marzy mi się na długiej nodze, z długą szyją, otwartą potylicą, z dużą swobodą łopatki i mocnym zadem.
Wolę konie krótsze kłodą - trudniej coś schrzanić 😉
Chciałabym konia z GO, z efektowną motoryką - nie koniecznie karecianą... Koniecznie z lekkim przodem i obszernym galopem - co to w czasie jednej foule można smsa napisać XD
Musi być jezdny, w trybie praca ma być praca.
Mógłby nawet zostać na etapie "porusza się w 3 chodach" byle by był rytmiczny i oszołamiający 🤣
Mój warsztat nie pozwoli na obecną chwilę jeździć takiego konia z większym sensem 😂
Więc będę mieć challenge żeby zapracować by móc wsiąść 😉
A do tego czasu będę siedzieć z kawą i patrzeć jak ktoś jeździ mojego cukierka 😉
zembria, na szczczęście konie mam w pensjonacie, więc nie karmię i nie sprzątam. Ale i pensjonat znajdż z takimi boksami aby się toto pomieściło i nie wystawały nóżki podczas drzemki 😉
Na zdjęciach jest łoogier kolegi, którym się kilka miesięcy zajmowałam. Ładny, grzeczny bardzo, ale w pielęgnacji masakra. Kopyto wielkości mojej największej patelni, ogonem i grzywą mógłby obdzielić kilka koni... łeb większy, niż marzący Ci się kucyk... no i wzrost - on miał ze sto metrów w kłębie 😉 niska nie jestem (172 cm), a czyściłam ze schodków
20210417_161000.jpg 20210417_161000.jpg
Aby odpisać w tym wątku, Zaloguj się