Co mnie wkurza w jeździectwie?

Nevermind,
Dziekuję. Ale żeby faktycznie coś pokazać, wytlumaczyć i zeby jakis dzieciak coś z tego wyciągnął, zapamiętał etc to musialabym spedzać dnie zeby to nagrywać, opisywać a potem odpowiadac na pytania.
Tym moim profilem bylo bardzo duze zainteresowanie, ale kurcze wolę kogoś uczyć realnie. I wolę się nie gimnastykować zeby pokazać co trzeba z koniem robić ( bo nie zawsze to wyglada tęczowo, a na IG juz nie pokażesz wszystkiego, bo Cie zhejtuja i zjedza. A ja slabo odporna na to jestem i stres mi niepotrzebny.

Po jednej osobie mam taką odrazę, że nie wiem czy jest sens w ogole to robić. Bo wychodzi na to ze takich młodych ludzi jak flygirl się nie uświadczy już praktycznie.

KaNie,

Mam podobne spostrzeżenia. Szukam luzaka od jakiegoś czasu, praca prosta, poczyscic koniki, sprzęt, pojechać na pokaz hodowlany albo zawody. 2-3 dni w tygodniu. Na uczelni w pobliskim mieście dwa kierunki związane z końmi, myślę sobie - znajdzie się ktoś chętny nabrać doświadczenia. I tak jak najpierw był duży odzew, tak jak przyszło do w ogóle przyjścia do pracy, wszyscy się wykruszyli, bo to dużo czasu zajmie, albo bo praca jest bez jazdy, chyba ze po weryfikacji.
karolina_,
U mnie ten working student jest z codziennymi treningami. I te treningi w sumie, to też za cieżko mam wrazenie. Bo to nie piafy i ciagi co sie same robią na instagrama, tylko orka nad własnym dosiadem.
Nie chce opisywać sytuacji, ale nadal mnie wzdryga na myśl o tych 3 tygodniach straconych.
Chociaż miałam w zeszlym roku i w tym 2 osoby. I chociaż nie wszystko było idealne to byłam bardzo zadowolona. A teraz bardzo dumna jestem z obu. Mocno im kibicuję. Obie fajnie pracowały mialy motywacje i parcie na rozwój.
No ale nie dziwie się że masz problem. Dzieciaki serio teraz myslą, że praca z końmi to jazda , a reszte robi stajenny, albo samo sie robi...🙄
Ja tylko wtrącę, że w innych branżach znalezienie w miarę ogarniętego i odpowiedzialnego studenta to na dzień dzisiejszy morze poszukiwań. A mówię o pracy biurowej, której nie da się wykonywać po samych studiach bez praktyki. Nikt nie chce pracować , bo to męczące, dużo czasu zajmuje, a mała płaca (minimalna i trochę więcej), jest też praca na sekretariacie, a oni są stworzeni do większych rzeczy i nie zaniosą listu na pocztę - tu podkreślam, że mówię o naprawdę normalnych warunkach pracy, też przygotowujących do tej pracy, zwyczajnie praca "od dołu".
Więc szczerze mówiąc w ogóle się nie dziwię gdy czytam to, co piszecie. Większość miejsc jakie znam zrezygnowała w ogóle z szukania i przyjmowania praktykantów. Wydaje mi się, że to kwestia mentalności obecnej młodzieży i wchodzących w dorosłe życie osób, chociaż sama nie potrafię powiedzieć co jest "nie tak". Mi samej do nich bliżej, ledwie kilka lat różnicy, a rozstrzał oczekiwań i tego, co oferujemy jest kosmiczny patrząc czy po mnie, czy po moich znajomych z pobliskich roczników.

Nie zrozumcie mnie źle, to nie ma być hejt na młodych. 😉 Tylko ciężko nie zauważyć tej prawidłowości, szczególnie, że problem jest poruszany powszechnie i o ile kiedyś sytuacje z jakimiś wykręconymi osobami były przypadkami, o tyle teraz są normą. Chociaż swoje plusy też to ma, bo akurat rynek u mnie w branży się poprawił, ale to wynik tego, że ciężko znaleźć pracownika, który sam z siebie pracuje i pilnuje pracy.
Dreamer113, popieram Twoje słowa. Znalezienie kogoś konkretnego do pomocy przy koniach, asystent instruktora to czasem jak szukanie igły w stogu siana. Dasz ogłoszenie to przy 5h na dzień u 16 latek chęć zarabiania po 3000 zł. Akurat szukałam dziewczyn do czyszczenia siodłania koni rekreacyjnych, drobne porządki w siodlarni rekreacyjnej czy przy koniowiazie czasem pomoc w zrobieniu puślisk założeniu ogłowia. Poprostu kosmos z ludźmi teraz. Pomoc za jazdę konno już nie istnieje.
megruda, KaNie, ale ja nie jestem w stanie zaproponować pracy za jazdy, bo jeden delikwent długo a może nigdy się nie nada pod mniej doświadczoną osobę, a resztę towarzystwa to najpierw trzeba zajeździc. To naprawdę musiałby być osoba bdb jeżdżąca, żeby wsiadać na konie dopiero zajeżdżone, a to i tak dopiero pozna wiosna
Wiecie każdy kij ma dwa końce. Ja tez ubolewam nad „dzisiejsza młodzieżą” ale… z drugiej strony ich rozumiem. Co taki student będzie miał z tego ze będzie robił drobne prace porządkowe w stajni za śmieszne pieniądze? Czego się nauczy pomagając w stajni i jak to potem wykorzysta? Jeśli będzie chciał zostać w zawodzie, to jakim? Bez pieniędzy nie zbuduje swojego ośrodku, luzakiem zostanie? Wszyscy chyba dobrze wiemy jakie to niewdzięczne i niskoplatne zajęcie, trzeba mieć naprawdę super szczęście i wiele samozaparcia, żeby przy koniach mieć fajną prace u kogoś.
moni, u mnie myśle że mógłby się sporo nauczyć ktoś kto planuje zostać przy hodowli koni, czy jako zootechnik czy jako wet (mam na myśli pierwsze lata weterynarii, potem to już się robi praktyki zawodowe)
ja dawałam na moim koniu obytym z zawodami za free zdawać odznaki, nawet zawiozłam im konia wiele razy na egzamin a potem ta młodzież znika... tez niektórym proponowałam starty w zawodach :/
Karolina wakatów na hodowcę to w Polsce właściwie nie ma, a czy dzienny student weterynarii będzie miał czas na pomaganie w stajni kilka godzin dziennie, nie mam przekonania. Ci co chcą zostac wetami od koni, często gęsto maja już jakiegoś swojego, wiec po zajęciach zajmują się nim - ja przynajmniej mam takie obserwacje
moni, na lokalnej uczelni jest taki kierunek jak hipologia i jeździectwo nawet 😅 myślę że tam jednak idą osoby które przyszłość z końmi wiążą
moni,
Są ludzie jak ja czy flygirl którzy chcą zawodowo jeździć czy prowadzić stajnie. Taka oferta jak moja Ci to ułatwia, uczy Cię tego czego nie nauczysz się na zadnych kursach. Gdbym była dzieciakiem z parciem i planem na życie z końmi, to za wszelką cenę chciałabym taką okazje znaleźć. Tymbardziej że my dajemy mieszkanie za darmoszke z wszystkim co potrzeba, tygodniowe pieniadze i codzienne treningi indywidualne. A za to oczekuję przygotowania koni do jazdy... 🙄 To jest faktycznie wyzysk i szukanie jelenia... .
Karolina kierunki są przeróżne, pytanie tylko co potem? Gdzie ci ludzie będę pracować i jako kto? Pytam serio, bo ja nie wiem
donkeyboy   dzień jak codzień, dzień po dniu, wciąż się dzieje życia cud
19 listopada 2022 14:05
Ale nigdy nie będzie dobrze i tanio. To nie tylko w Polsce, nie tylko w DE ale i u mnie. Mało kiedy można znaleźć luzaka który ma łeb na karku i przyjedzie pracować za mniej niż minimalna. Tzn. są tacy którzy będą pracować za niższe stawki tylko jakość/doświadczenie z tym nie idzie. Jeszcze jak ktoś mieszka na garnuszku u rodziców czy jest możliwość zamieszkania to może sobie pozwolić na niskie stawki bądź pracę za jazdę ale nie można oczekiwać że ci ludzie będą wiedzieć z czym co się je. (Mówię to jako osoba która przerobiła dobre parę lat na stażach i takich układach w DE i UK)

Podobnie u mnie w pracy poza branża jeździecką jest przewrót i nikt nie chce już robić darmowych staży, nawet w tych wielkich znanych studiach designerskich w City. Bo tak naprawdę młodych ludzi nie jest stać na to, chyba że mieszkają z rodzicami w miarę niedaleko i mogą się dostarczyć metrem. A może są i młodzi ludzie chętni robić za darmo (bądź pół darmo) tylko ich po prostu nie stać. I powoli rodziców też przestaje być stać na utrzymywanie młodego dorosłego na garnuszku.

U mnie w UK jest zatrzęsienie zwykłych groomów o zróżnicowanym doświadczeniu którzy pracują jako freelancerzy. Sama takim byłam. Dobry groom nie ma zastoju, bo dobrych i tanich po prostu nie ma. I może dyktować stawkę jaką chce, wyjść z roboty kiedy chce i brać wakacje kiedy chce. Prosta sprawa, coraz mniej ludzi garnie się do tego fachu do tego stopnia że u mnie są dofinansowania do szkolenia groomów i staży żeby byli chętni. A skoro jest mniej ludzi to prostą regułą popytu i podaży usługi groomów rosną w cenie i tyle.

Dodam tylko że w UK jest mega duża świadomość na temat opieki nad końmi, i to nie jest tak że dziewczynki 16 letnie nie wiedzą co to ochwat. Bo wiele osób ma konie w stajniach DIY i w takim pensjonacie samemu ogarniasz konia więc musisz wiedzieć. A jak wychodzą tylko z jeździeckiego collegu to będą mieć chociaż wiedzę teoretyczną (za to zwykle praktyka jest taka sobie). I nie zmienia to totalnie faktu że nadal miałam stażystów którzy zakładali derki stajenne zamiast deszczowych, nie wiedzieli jak wyczyścić kopyta, nie mieli "pomyślunku" że jednego konia na pastwisko się raczej nie wyrzuca, że może to nie najlepszy pomysł zadać owies przy porze obiadowej jak koń co dopiero wrócił zdyszany z treningu. IMHO to jest "piękno" (specjalnie w cudzysłowiu) pracy z początkującymi i tak po prostu jest. Najlepsi stażyści to byli tacy którzy mieli wcześniej własne konie. Tylko oni bardzo szybko progresuja i znikają dalej bo brak perspektyw. Albo jeździecko chcą się rozwijać i szukają swojej ścieżki dalej albo spotykają się ze ścianą jeśli chodzi o progres - nie wiem czy kogoś rajcuje bycie rekordzista w sprzątaniu stajni na czas, mieszkanie dzielone z piskliwymi 16 latkami, śmieszna płaca i zero perspektyw na odłożenie sobie chociaż depozytu na auto czy mieszkanie albo własnego konia. Niestety miłość do koni chyba tutaj nie wystarczy.
moni, ja też nie wiem, ale myślę że jak ktoś złapie pojęcie o opiece nad klaczami, noworodkami i młodzieżą, do tego cała logistykę zwiazana z sezonem hodowlanym, to ewentualny wyjazd do pracy za granicą do stajni zajmujących się hodowlą może być niegłupim pomysłem, z resztą podejrzewam że część studentów nie wie co chcę robić, dowiedzą się w praniu, a do tego trzeba różnych rzeczy spróbować. Z resztą, nie jest powiedziane że nie pozwolę luzakowi wsiadać - ale nie chcę tego obiecywać na dzień dobry, bo nie wiem 1) jak ktoś jeździ aż go nie zobaczę na koniu i 2) czy te 2.5 latki będą proste jak budowa cepa do zajazdki czy niekoniecznie
Ja to wszystko po prostu czarno widze. Pięknie opisała sytuacje donkeyboy ludzi już nie stać, żeby pracować za grosze, takie mamy realia. A jak ktoś skończy studia jezdziectwo i cos tam to sorry ale przyszłości nie ma. Ewentualnie kurs instruktora może zrobić i uczyć rekreację, ale czy trzeba wcześniej studia kończyć, no raczej nie. A za tą mistyczną granicą wcale lepiej nie jest. Wszędzie jest zapotrzebowanie na tanią i niegłupią sile roboczą, ale z czego Ci ludzie mieli by żyć? Z miłości do koni?
Ja się z Tobą moni po części zgadzam, w ogóle uważam, że wszystko idzie w fajnym kierunku, bo ludzie zaczynają mówić głośno, że za swoją pracę chcą godziwe wynagrodzenie i normalne warunki pracy. Tylko jest jedno ale - często wypłata jest, nawet jeśli obiektywnie niewysoka, jest chęć nauki ze strony pracodawcy/współpracowników, ale nie ma chęci do pracy i zdobywania wiedzy przez pracującego/praktykanta oraz chociaż to niewłaściwe słowo w tym kontekście, to nie ma takiego "poświęcenia", które w pewnego rodzaju pracach jest konieczne. Jeśli koń zakolkuje, to trudno, zostajesz w stajni i nie patrzysz, że Twoja zmiana się skończyła, chyba że ma Cię kto zastąpić. I to jest dla mnie proste i logiczne jak budowa cepa, że przedkładasz pewne rzeczy nad własną wygodę czy uzgodnienia. W Polsce jest akurat mocno specyficzna kultura pracy (na minus), natomiast tak jak mówiłam idzie tak patrząc ogólnie ku lepszemu - chociaż ja zawodowo nie mam związku z końmi ani tu, ani za granicą, żeby nie było, może tutaj zmiany nie następują. W stajni pracowałam bardziej sezonowo, z perspektywy czasu wiem, że akurat dawałam się mocno wykorzystywać, natomiast i tak wiedziałam, że nie będę w tym zawodowo pracować i potrafiłam odmówić rzeczy dla mnie zwyczajnie niebezpiecznych czy przeciążających (np. wywalanie obornika w całej stajni - tam gdzie pracowałam robili to akurat co jakiś czas wynajęci specjalnie do tej pracy ludzie, ale to dobry przykład po prostu), bo ja nie muszę mieć np. obycia z młodymi ogierami, którym biją na łeb hormony, których wyprowadzenie na padok łączy się z przejściem obok kilku klaczy. Natomiast bardzo żałuję, że nie miałam (bo teraz nie mam już na to możliwości czasowych i ekonomicznych, chęci trochę też już nie) faktycznej możliwości nauki takiego ogólnego obycia z końmi, pracy z nimi np. z ziemi, ich dobrobytu itd, bo swojego konia w przyszłości planuję i byłoby mi znacznie łatwiej, to jest wiedza nieoceniona. I też oddając konia do pensjonatu patrzyłabym na to co osoby, którym powierzam nad swoim zwierzakiem opiekę potrafią, bo za tę opiekę będę płacić, a nie zawsze będę na miejscu czy będę sama wiedziała co zrobić.
Mnie zwyczajnie zaskakuje, że obecnie mamy do czynienia z ogromnymi wymaganiami i brakiem dawania czegoś od siebie, mam wrażenie, że to taki ogólny problem. I gdybym chciała zawodowo pracować z końmi to łapałabym się każdej okazji, bo doświadczenie = pieniądze w przyszłości, chociaż wiadomo, że trzeba mieć trochę szczęścia, żeby się załapać na fajną pracę, a w środowisku jeździeckim też zwykle znajomości. Inna kwestia, że możliwe, że zmieniałabym pracę gdybym uznała, że wychodzę na niej już bardziej na minus niż na plus, po rozmowie z pracodawcą oczywiście.

Akurat myślę, że w tym kontekście studentów wety nikt nie bierze pod uwagę, bo to jednak wymagające studia i zwyczajnie ciężko o jakiś luźny czas. 😉

Edit: tylko dodam, że mam na myśli osoby, które mają braki w wiedzy, które trzeba dużo nauczyć. Jeżeli chcemy płacić grosze osobie z wiedzą i doświadczeniem - to zwyczajnie słabe (choć rozumiem, że pracodawcę też nie zawsze stać). Ale praca z osobą uczącą się to częściowo albo całkowicie barter, tj. wymiana usług za wiedzę.
Ale ja Wam ogolnie powiem że, mialam na swoją ofertę gigantyczny odzew. Było chyba ze 150 osob bardzo powaznie zainteresowanych. Mam sporą część osób które czekają na moją informację, że miejsce się zwolniło. Wiec raczej w Polsce nadal ludzie chcą się uczyć. Tyle że, ja narazie muszę odreagować, a na dokladkę mam urlop i będą swięta, więc może kogoś wezmę od stycznia.
Tyle że, teraz muszę jakoś przesiać te oferty, żeby nie trafić na to co miałam, po raz kolejny... 🙄
Tych chcących zawodowo pracować z końmi jest chyba zwyczajnie mało.
Nie wiem czy to jest w Polsce praca przy której można założyć rodzinę, wyżywić ja i jeszcze spłacać kredyt na mieszkanie, albo chociaż do tego kredytu mieć zdolność...
A jednak to są dla większości ludzi podstawowe sprawy.
donkeyboy na to co ja potrzebuję, doświadczony groom potrzebuje 2 niepełne dni robocze w tygodniu plus wyjazdy. Freelancer z pojęciem jak najbardziej by mi się sprawdził, co do stawki byśmy się dogadali. Tylko takich ludzi nie ma, a jak mam wziąć studenta z którym będę kilka miesięcy musiała wszystko robić, to też nie zapłacę mu nie wiadomo ile, bo dochodzi mój czas
moni, nigdzie się tyle nie nauczyłam w temacie chowu i hodowli koni, opieki weterynaryjnej, żywienia, nagłych przypadków itp., niż praktykując w stajni jako luzak, pomocnik, zamiatacz podwórka. Dużo łatwiej mi było w dorosłym życiu otworzyć własną stajnię. Dużo łatwiej mi na codzień zajmować się końmi. Jak człowiek odbierze X porodów, da x×500 zastrzyków , wlewów, itp... to każda kolejna taka akcja jest łatwiejsza i ma się większy luz psychiczny, lub bardziej: nie panikuje się, jak krew się z konia leje..
Mnie to przeraża totalny brak podstawowej wiedzy o chowie u właścicieli koni. I to wcale nie tylko u młodzieży.
Tylko właśnie praca nie powinna być poświeceniem. Wiadomo ze przy koniach specyfika taka, ze wszystko się może zdarzyć: kolka, rozwalona noga z tryskająca krwią itp i wtedy pracownik powinien zostać i gasić pożary, to oczywiste. Ale sam fakt ze takie akcja czasem się zdążają sprawia, ze o takiego pracownika trzeba dbać a jak jest… Ja przy swoich koniach wszystko robię sama, właśnie dlatego, ze szanuje ludzi i wiem, ze mnie nie stać na pomoc. Cos za cos. Cieszę się tylko ze zaczynałam w takich czasach, gdzie było mnie stać na ziemie/stajnie jakbym miała zaczynać dzis to niestety, ale byłabym kimś innym i gdzie indziej
potwierdzam to co _Gaga, napisala. Też x lat temu pracowałam za uścisk dłoni w X stajniach, sprzątało się, siodłało konie zawodników i za to można było wsiąść na innego konia niż szkółkowy. Też się było blisko różnych sytuacji jak pomoc przy kolce, pomoc przy ranach czy innych trudnych sytuacjach. Tez wtedy asystowało się wetowi kowalowi, potem łatwiej się zaczynało na swoim. Ale to były inne czasy, gdzie w wieku 16 lat było się chętnym złapać za widły czy miotłe i nie było internetu czy telefonu komórkowego.
moni, Dlatego podkreśliłam, że "poświęcenie" to złe słowo. 😉 Bo dla pracy absolutnie nie powinno się poświęcać. Tylko nie każda praca jest od do i czasem jest tak, że trzeba dać coś od siebie albo dokończyć to, z czym się nie wyrobiło. I tylko i wyłącznie o tym mówię. A z drugiej strony, takie sytuacje również nie mogą być normą.
moni, zależy co dla Ciebie oznacza poświęcenie.
Pracowałam niejedne wakacje przy koniach za psi pieniądz, spanie "pod schodami" i jedzenie i każda minuta takiej pracy to było pewnie jakieś poświęcenie, chociaż przenigdy tak tego nie czułam. Moich rodziców było stać aby wysłać mnie na wakacje, a ja wolałam w stajni siedzieć i zapylać na szczocie od bladego świtu... Zajmowałam się źrebiętami, ogierami, dzikusami wszelkiej maści. Grzecznymi też oczywiście. Przeczytałam wszystko, co wtedy było dostępne. Prowadziłam długie rozmowy z wetami na zawodach przy... herbacie 😉 Prowadzałam, czyściłam, siodłałam, uczyłam jeździć, sprzątałam boksy, karmiłam, wrzucałam siano i słomę na strych, czyściłam sprzęt, prowadziłam tereny. Dużo jeździłam, pławiłam konie, galopowałam po plaży nad jeziorem przy zachodzie słońca, jeździłam między sarnami na wrzosowiskach o wschodzie, uczyłam się jak zaczynać pracę z koniem, jeździłam młodziki, spadałam, wsiadałam, jeździłam w śniegu, deszczu, słońcu... Żadne Social Media, obozy jeździeckie, szkółki, cokolwiek - przenigdy nie dałyby mi tyle wiedzy i funu, co ten okres, gdy mogłam być "dziewczynką stajenną" i czasami nawet wsiąśćna sportowca 😉
Dziś w wielu sytuacjach zwyczajnie wiem co robić, podczas gdy inni tracą głowę. Wetów mam zaprzyjaźnionych. Mogę na nich liczyć (generalnie, bo to też są ludzie...). Czy to było poświęcenie? Czy mega szkoła chowu koni? Nie żałuję żadnej sekundy spędzonej z widłami, chociaż bywało ciężko.
Lata temu, prowadząc własną stajnię miewałam mega problem ze znalezieniem podobnych pomocników... Dziś mam dwa konie w stajni ze złotymi klamkami i nie mam problemu ze złapaniem miotły 😉 nadal wiem jak się na niej lata 😉
Gaga ja tez za małolata w stajni spędzałam całe dnie i nie tylko pomagałam przy koniach ale i siano zbierałam itp. I jasne nauczyło mnie to multum rzeczy. Nie doświadczyłam żadnej zmiany w swoim życiu jak miałam już własne konie i mam na myśli ze wiedza którą zdobyłam wcześniej była tak duża, ze nie był to dla mnie szok posiadać własne zwierzaki.
Tu dziewczyny często piszą ze: „dopiero swój koń nauczył mnie…”
Chodzi mi tylko o to, ze teraz młodzież która chce wiązać swoją przyszłość z końmi a nie ma wystaczającą dużo pieniędzy, żeby zaistnieć jako zawodnik, później może trener, albo hodowca nie bardzo ma jak się spełnić. Stajenny/luzak to nie są łatwe i dobrze opłacalne zawody jak już wcześniej pisałam. Z drugiej strony Ci których stać/ mogą się rozwijać to mają swojego konia/konie trenera itp i nie będą przychodzić do innej stajni i z widłami latać
faith,
Ci co chcą zawodowo pracować wyjeżdżają za granicę. Dlatego wydaje Ci się że jest mało. W DE jest zatrzęsienie polskich luzaków, jeźdźców itp. Bo to kraj w którym ktoś bez pieniedzy ma szanse zacząć.

Ja ogolnie odnoszę wrażenie, że dzieciaki teraz zwyczajnie maja wszystko podane na tacy. Mama zrobi wszystko, mama kupi konia, mama zawiezie na zawody, mama zaplaci za trenera, mama kupi ajfona żeby fajnie na IG wyglądało. Dzieciaki teraz mają łatwiejszy dostęp do koni i sprzętu. Maja dostęp do gownianego kontentu na SM i wydaje im się, że to wszystko to sie wcale nie robi ciezka pracą i dupogodzinami. Im sie wydaje, że to sie robi samo. I ze wiedza wszystko. A jak sie nie robi samo, to jest gowniane.
Traz jest parcie tylko na to, zeby wyzej skakać, robic wiecej ujeżdżeniowych sztuczek. To nagrywać i sie cieszyc ze inni Cie podziwiają. A jak sie jest najlepszym z najgorszych, to sie zaklada takie patobehawiorystyczne/ patoedukacyjne konta i sie jedzie po ludziach. Bo to jest latwe. Dużo łatwiejsze niż zakasanie rękawów i wstawanie do stajni na 7, zeby coś zrobic i się czegos realnie nauczyć.
I niestety, ale uważam, że my jednak wyginiemy za chwile i konie beda miały przesranke. O ile jeszcze będa zdatne do użytkowania, biorac pod uwage kierunek w jakim hodowla zmierza.
moni,
Ma sie jak spelnic, uwierz mi. Ma gdzie sie rozwijać. Ale oni tego nie chcą. To jest zbyt trudne. Wymaga wiele wysilku
A co gorsza samodzielnego myślenia. Co jest moim zdaniem najwiekszym problemem.

Moim marzeniem bylo zostać profesjonalnym jeźdźcem. Kasy nie mialam, umiejetności nie mialam, a do niemiec wyjechałam mając całe 50e w portfelu i zero kasy na powrót. Jestem jeźdźcem, menagerem 2 sportowej stajni tutaj i szefem. Ale zawdzieczam to tylko temu, że jak mnie wyrzucili drzwiami, to wchodzilam oknem. Że bylam 1 w stajni i wychodzilam ostatnia. Że jak ktos był dla mnie autorytetem to go słuchalam i pytalam. Że chcialam wchlonąc wszystko jak gąbka. I nigdy nie narzekalam, ze jest za zimno, za cieplo, za cieżko i ze mam pęcherz na dloni od zamiatania i luzakuje już 16 godzinę... . I jak mi mowiono że jest ze mnie kupaa nie jeździec, to plakalam w domu, ale robilam wszystko zeby ta kupa nie być.
donkeyboy na to co ja potrzebuję, doświadczony groom potrzebuje 2 niepełne dni robocze w tygodniu plus wyjazdy. Freelancer z pojęciem jak najbardziej by mi się sprawdził, co do stawki byśmy się dogadali. Tylko takich ludzi nie ma, a jak mam wziąć studenta z którym będę kilka miesięcy musiała wszystko robić, to też nie zapłacę mu nie wiadomo ile, bo dochodzi mój czas
karolina_,

Priv
KaNie tylko nie każdy chce/może wyjechać, nie każdy jest tak szalony żeby bez grosza przy duszy biec w świat, bo jak się nie uda to co, most? Kurczę, serio mamy tak ciężkie czasy, jest tak drogo, ze nie jest to oczywiste, żeby żyć z miłości do koni. Ja miałam świetną dziewczynę, która autentycznie konie uwielbiała, miała łeb na karku a ja ją nauczyłam jeździć, zajmować się stajnia, wszystkiego w zasadzie i ona chciałaby się związać z końmi zawodowo. Miała epizody pracy w innych stajniach i to jak ją traktowano i jak płacono niestety boleśnie zweryfikowało marzenia i ja ją rozumiem. Z racji tego ze jest inteligentą osoba świetnie odnalazła się w innych realiach i tam ludzie ją jednak szanują i płacą. Zwykły bilans zysków i strat. Jak ktoś stwierdzi, ze 16h w biegu przy koniach, bez czasu na siku go uszczęśliwia to niech tak żyje, ale nie dziwmy się, ze jednak nie wszyscy tak chcą.
Aby odpisać w tym wątku, Zaloguj się