Kupno konia

Słuchajcie Sierry, bardzo mądrze prawi. A jakbym ja chciała podliczać moje przygody z końmi, to rumak w wersji spacerowej potrafi kosztować znacznie więcej niż koń w treningu  (bo tego pierwszego podlewamy lekami czy niezbędnymi suplementami, a czasem jeśli chcemy jeździć, to poza utrzymaniem czterech własnych kopyt opłacamy swoje jazdy na innych koniach).

Myślę, że naprawienie konia szkółkowego (a da się to zrobić) może dać dużo więcej satysfakcji niż praca na już zrobionym koniu...
Może... Upieczenie chleba własnymi rękami też pewnie da więcej satysfakcji, a jednak na co dzień bierzemy chleb z piekarni, i staramy się upatrywać takie miejsca, gdzie jest smakowity, chrupiący i gorący chlebek, a nie dość gumowata imitacja pieczywa 😉


Co to znaczy praca na "już zrobionym" koniu? Odpowiadającym na pomoce? Chodzącym konkursy GP?
Jeśli to pierwsze, to zdecydowanie fajniejsza i bardziej satysfakcjonująca jest praca na co dzień z koniem poukładanym, chcącym współpracować, myślącym o jeźdźcu i przekazującym każdym najdrobniejszym kawałeczkiem ciała radość pracy z człowiekiem i dla człowieka - niż z koniem, który będzie miał całą bazę nieprzyjemnych doświadczeń, blokady psychiczne przed zaufaniem jeźdźcowi, czy po prostu zwyczajnie stracił całą radość życia i entuzjazm do pracy.
A jeśli mówimy o "zrobionym" koniu o ogromnych umiejętnościach, to powiem - wsiądź i pojeździj, a dylematy takie, jak to, kto tego konia zrobił i dlaczego nie Ty sama swoim własnym siedzeniem błyskawicznie przestaną być istotne 😉

Kilka miesięcy temu do nas do stajni przyjechała klacz do pracy, chociaż może właściwie to do odrobienia pracy i próby "wyzerowania" do stanu początkowego. Koń wymagający, bardzo wrażliwy, chociaż wyglądający wręcz przeciwnie - ktoś to kiedyś musiał właśnie źle ją ocenić i stąd ogrom utrwalających się problemów w pracy. Klacz jest w sumie w treningu ponad 2 lata. Właścicielka nie jeździ - zanim koń będzie dla niej, minie jeszcze bardzo, bardzo dużo czasu. Może i kolejne 2 lata. Nie wykluczam, że po tym czasie satysfakcja z komfortowej i dla konia i dla jeźdźca współpracy będzie ogromna, ale jakim kosztem? Kosztem opłacania treningu i pensjonatu przez tyle czasu? W ramach tej bezcennej przyszłej satysfakcji można było już dawno kupić dwa fajne konie do wszystkiego - do sportu, dla siebie dla frajdy, czy na spacery do lasu. W przypadku wspomnianej wyżej klaczy na spacery do lasu też trzeba będzie jeszcze poczekać...

Ja sama lubię konie z szopy 🙂 Jestem przekonana, że w niejednej polskiej szopie można znaleźć bardzo ciekawe zwierzaki. Z drugiej jednak strony potrafię obiektywnie podejść do sprawy - zdaję sobie sprawę, że koń dorastający samotnie w szopie, który żywił się łuskami słonecznika i od czasu do czasu zarobił od gospodarza piąchę w łeb, bo się plątał pod nogami, nigdy nie dorówna fizycznie, zdrowotnie i psychicznie koniowi z dobrej hodowli, który dzieciństwo spędził na łąkach z rówieśnikami, mając zapewnione wszystkie potrzebne do prawidłowego rozwoju warunki.
Zdaję sobie również sprawę z tego, że koń z szopy będzie wymagał większych poświęceń - między innymi troski o zapewnienie mu odpowiednich warunków, a czasem i decyzji o tym, że dla dobra konia trzeba mu zaproponować wakacje, albo wyjazd w miejsce lepsze, niż stajnia koło domu.

Dlatego na konia z przeszłością (albo szopą) trzeba się decydować w pełni świadomie, z perspektywą raczej wyrzeczeń, niż możliwej satysfakcji 😉
Tak na marginesie, to z moich chłopaków moim absolutnie ulubionym jest ten z szopy właśnie 😀

Uff, kolejna epistoła - o wetach tudzież hodowlach spróbuję się naprodukować jutro 😉
majek   zwykle sobie żartuję
12 lutego 2009 11:07
Fakt, quanta, że akurat mam tę sytuację, że jednego mam ze szkółki, a drugiego ...z powiedzmy zrobionego Tip Top... I też ten z szopy - zawsze wszyscy mówi, że widać , że to koń właścicielki (co trochę mnie martwi - że tak mówią... Każdemu poświęcam tyle samo uwagi, ale ten `kundelek` jest po prostu `bardziej do ludzi` tyle )
W sumie każde sukcesy mnie cieszą... I na tym, i na tym...

A co do kupowania i robienia badań - to ja naprawdę z całego serca polecam np. miesięczny okres próbny, w tym czasie badanie przeprowadzone przez własnego weta, kilka dni po odjechaniu od poprzednich właścicieli. Ja mam podejrzenia, że nafaszerowali czymś uspokajającym i przeciwbólowym naszą kobyłę. Po kilku dniach wyszło kilka ciekawostek...
Oczywiście trzeba tak sklecić umowę, żeby w razie odwożenia konia na drugi koniec  świata - te koszty transportu pokrył właśnie nieuczciwy sprzedawca. Sorry, ale się strasznie zraziłam.... ludzie to straszne cwaniaki.... A jeżeli sprzedawca jest uczciwy i nie ma nic do ukrycia, to powinien się zgodzić na taki układ.


Zen - dostałaś ode mnie PW? bo nie dostałam żadnej odp. i nie wiem czy dotarło 🙁
Ja sama teraz sprzedaje konia i powiem szczerze ze nie zgodzilabym sie na zaden okres probny.A to dlatego ze kon nie jest zabawka, a z ludzmi roznie bywa.Wymysli sonie taki kupujacy cos i zechce konia zwrocic, ktorego nie wiem w jakim stanie dostane z powrotem.Taka nieufnosc sprzedajacy-kupujacy dziala w 2 strony.
majek   zwykle sobie żartuję
12 lutego 2009 12:27
Jasne, masz rację... Tylko Ty też możesz się zabezpieczyć przed takimi sytuacjami jako sprzedający. Nie ma, że sobie coś wymyśli. Trzeba tak napisać umowę, żeby można było konia oddać tylko w przypadku jak okaże się, `że jest mu to, to, to i to` a nie jakieś `widzimisię`.
Wydając konia wydajesz zaświadczenie o stanie jego zdrowia, może być potwierdzone przez twojego weta.
Zresztą, gdyby ktoś mi odstawił taki numer - tzn okazałoby się, że nowy właściciel robi koniowi krzywdę w jakikolwiek sposób, to raczej bym chciała, żeby koń wrócił do mnie i poczekałabym na kupca, który byłby ok.

Myślę, że urazy, które powstałyby podczas tego okresu próbnego - można by było to udowodnić, że powstały właśnie wtedy.

ja w każdym razie mam teraz w stajni kobyłę, której w życiu bym nie kupiła. Śmierdzące jajko. Duża, wredna, trudna do współpracy.
A jak była kupowana - miła, grzeczna kobyłka, która może nie wiele umie, ale jest grzeczna i spokojna. 
W sumie z drugiej strony nie chcę, żeby poszła dalej, bo nie chcę nikomu zrobić problemów i domyślam się, że takiego konia ludzie mogliby nie traktować za dobrze.

Gdy kupowałam konia w czerwcu - nie było problemu z tym okresem próbnym. Poprzednia właścicielka nie chciała nic ukryć i ochoczo przyjęła naszą propozycję miesięcznego okresu próbnego. Może sama chciała się przekonać, czy koń poszedł w dobre ręce.

Życzę Ci dobrych, uczciwych kupców

Thilnen   Dżamal Ad-Din
12 lutego 2009 17:28
Myślę, że dla obu stron najlepszy byłby układ, gdzie kupujący może spędzić kilka dni w stadninie i mieć codziennie kontakt z koniem. Wtedy właściciel ma komfort, bo ma konia na oku i może się przyjrzeć kupującemu, jakie ma podejście do koni itp., a kupujący może obejrzeć zachowanie konia w naturalnych dla niego warunkach (bo przecież po przewiezieniu do innej stajni koń może być nerwowy, może się nie dogadać tak szybko z nowym stadem itp.). W dodatku koszty pobytu są chyba niższe od kosztów transportu konia. A w dodatku jest czas, żeby zwierzaka spokojnie zbadać. Kiedy będę kupowała konia, spróbuję się umówić na taki właśnie układ. Dzięki dziewczyny za dobre rady 🙂
Pauli   Święty bałagan, błogosławiony zamęt...
12 lutego 2009 19:30
bo przecież po przewiezieniu do innej stajni koń może być nerwowy, może się nie dogadać tak szybko z nowym stadem itp.

Z drugiej strony trzeba chyba wziąć pod uwagę fakt, że nie będziesz użytkowała konia w znanym mu środowisku, tylko w miejscu, które dla niego wybierzesz i, moim zdaniem, właśnie tam należałoby się poznawać...
"U siebie" koń może być grzeczny i cudowny, a w nowym miejscu okaże się, że jest problematyczny. Jasne, że musi się najpierw zaaklimatyzować, ale co potem??
podbijam...

jak już zdążyłem się "pochwalić" w wątku Sopockim,jestem na etapie poszukiwania konia dla latorośli...

wymagań,wydawało mi się,nie mam wielkich...budżet chyba wystarczający jak na typ konia którego szukam...mam też świadomość,że nie ma sportowego konia,który ma wszystko książkowo zdrowe...

szukam od jakiegoś czasu...molestuję ludzi również przez forum...obserwuję na zawodach...i nadal nic.

czy mam zbyt duże wymagania,czy też może podaż się zmniejszyła?
Ktoś   Dum pugnas, victor es...
07 lipca 2009 08:58
SamSamie,a konkretniej?
są "prawie" zdrowe konie,które nie umieją nic...i na przykład takie z roerem,które mają fantastyczną liczbę zalet,ale ze względu na roera są przekreślane na starcie...

czego szukasz?co jest priorytetem,a co dodatkowym plusem?
ma być na tyle spokojny,by każdy członek rodziny mógł go obsłużyć w razie potrzeby - czyli ma się dać osiodłać nawet mojej żonie 🤣

ma wprowadzić w sport moją córkę - więc nie może to być dopiero co zajeżdżony młody koń....ale też nie może być starym wygą,który załatwi wszystko za nią...ma wybaczać potknięcia,ale mobilizować do pracy nad sobą.

musi chcieć skakać...bo jak koń nie chce,to nie chce i żadna siła tego nie zmieni.

nie chcę przepłacić - ale docenię poziom jaki koń reprezentuje.

kwestie zdrowotne - mam bardzo mądrego weterynarza i jeżeli on stwierdzi,że jakaś przypadłość lub ślad przeszłości nie będzie zbytnio uprzykrzał normalnego użytkowania,to nie skreślam konia.

bardzo podobało mi się też to,co kiedyś napisała mi w zupełnie innym wątku Ktośka - sens był mniej więcej taki,że czasami kupując konia,płacimy też za nadzieje i marzenia....
ma być na tyle spokojny,by każdy członek rodziny mógł go obsłużyć w razie potrzeby - czyli ma się dać osiodłać nawet mojej żonie 🤣

ma wprowadzić w sport moją córkę - więc nie może to być dopiero co zajeżdżony młody koń....ale też nie może być starym wygą,który załatwi wszystko za nią...ma wybaczać potknięcia,ale mobilizować do pracy nad sobą.

musi chcieć skakać...bo jak koń nie chce,to nie chce i żadna siła tego nie zmieni.

nie chcę przepłacić - ale docenię poziom jaki koń reprezentuje.

kwestie zdrowotne - mam bardzo mądrego weterynarza i jeżeli on stwierdzi,że jakaś przypadłość lub ślad przeszłości nie będzie zbytnio uprzykrzał normalnego użytkowania,to nie skreślam konia.

bardzo podobało mi się też to,co kiedyś napisała mi w zupełnie innym wątku Ktośka - sens był mniej więcej taki,że czasami kupując konia,płacimy też za nadzieje i marzenia....


Czy to prawde ze ceny strasznie spadły? Ze jeszcze 2 lata temu za zdrowego 7-letniego konia chodzącego P w skokach mozna bylo spokojnie prosic 15 tys zl a juz teraz takiego konia mozna spokojnie kupic za 10 tys a nawet 8 tys. Wiem ze wszystko zalezy od sytuacji itd ale czy rzeczywiście jest tak ze teraz w skutek kryzysu i duzej ilosci koni na rynku ceny zmalaly.
ceny nadal są na różnym poziomie...można kupić perełkę za 8-10 tysięcy...i przepłacić 50 tysięcy za konia,który pokazywany jest przez profesjonalistę z doskonałym warsztatem oszukiwawczym...

doceniam natomiast szczerość odpowiedzi pewnej forumowiczki - zapytałem o jej konkretnego konia - nie zbyła mnie,nie rzuciła ceny z kosmosu,acz grzecznie poinformowała,że cena jaką w tej chwili mogłaby uzyskać za tego konia nie jest równoważna z jego faktyczną wartością....niemniej jednak,nadal będę obserwował i nie skreślam konia z listy  😉
Ktoś   Dum pugnas, victor es...
07 lipca 2009 09:59
(...)przez profesjonalistę z doskonałym warsztatem oszukiwawczym...



przepraszam,ale  👍


edit,po głębszym zastanowieniu 😉:
nie zawsze jest tak,że sprzedaje się konia,bo jest trupem 😉 bo nic już się nie da z niego wycisnąć,a nadażył się frajer co mu konia wepchnąć za niezły pieniądz można 🙄

czysto hipotetycznie (choć może nie dokońca hipotetycznie  😉),mam fajnego,w miarę młodego i obiecującego konia,zaczynam nim jeździć C...i co dalej? na zawody ogólnopolskie które są co dwa tygodnie mnie nie stać,głównie czasowo (budżet pomijamy) - taki wyjazd to minimum 2 dni urlopu dla kogoś,kto pracuje zawodowo...nie starczy mi urlopu,żeby startować regularnie...zostawić i wygrywać co 3 czy 4 konkurs N/C na regionalkach?mało opłacalne biorąc pod uwagę cenę,jaką można uzyskać za konia sprzedając go...
może jednak sprzedać komus,kogo w sensie czasowym i finansowym stać na ZOO i niech koń się dalej rozwija i progresuje?albo sprzedać juniorowi czy nawet juniorowi młodszemu,któremu koń "zrobiony do C" pomoże w rozpoczęciu sportowej kariery?
medal zawsze ma dwie strony,najtrudniejsze to chyba znaleźć cenę równowagi  😁
dużo racji w tym co piszesz Ktośku....pozytywnym przykładem jest tu choćby koń Zapnij się,jeżeli dziewczyna nie zmarnuje szansy,jaką dostała w postaci siwego Landrata,ma szansę wypłynąć na szersze wody.

Ja,po głębokim namyśle,mam zamiar udać się z wizytą do Henia Sobonia,to zawsze był "pewny" adres...z tym,że wtedy muszę poszukać kogoś,kto doprowadzi mi konia do jakiegoś poziomu,a na razie poszukam może czegoś do dzierżawy dla córki?i jeszcze jedno pytanie do Ciebie - może być odpowiedź na pw - skąd jest Twój Integro?zostały tam jeszcze podobne w typie konie?nie ukrywam,że rozbroił mnie spokój Twojego konia w ogólnym tego słowa znaczeniu,bo koń wariat-ale-zdolny,to nie jest coś,czego szukam dla dziecka. :kwiatek:

quanta brawo! podpisuje sie obiema rekami pod tym co piszesz o koniach z szopy i pieczeniem chleba 🏇

wielu ludzi nie bierze tez pod uwage ze miesieczna zaplata za boks jest taka sama przy zrobionym koniu, kupionym drozej, jak przy tym tanszym ale slabiej ujezdzonym...
tyle ze tak kupiony kon, zdrowy ale do zrobienia, wymaga jeszcze kupe pieniedzy i czasu wlozonego w niego poprzez trening, najczesciej innego jezdzca... Pytanie czy mamy takiego jezdzca i czy chcemy jezdzic na koniu, czy patrzec jak ktos inny jezdzi konia za nasze dodatkowe pieniadze...

wracajac do rekreacji - uwazala bym na plan pt niech szkolkowicze jezdza, a z tego bedzie polowa utrzymania konia, bo przyjdzie np zima i nagle sie okaze ze kolejny miesiac nie ma chetnych do jazdy i co wtedy?

a jesli chodzi o kupowanie mlodego konia z rekreacji, czy z prywatnych rak, a nie z wiekszej hodowli - to juz sie nieraz przekonalam, ze czesto ci co maja niezle konie, nawet za te srednie licza sobie nieadekwatnie duzo pieniedzy (bo renoma osrodka itd)... jednak szukanie okazji trwa...
Szukam konia do małego sportu, klacz bądź wałach. Rasa Holsztyn, Hannover, Oldenburg albo ostatecznie może być SP 😀 Wiek ok 8 - 13 lat. Skoki to klasa L, wiecie ile może kosztować tak około? Albo znacie jakieś konie na sprzedaż? 🙂
Pauli   Święty bałagan, błogosławiony zamęt...
09 lipca 2009 00:21
Nikola
Moim zdaniem nie da się tak po prostu określić ceny takiego konia i na dobrą sprawę górna granica chyba nie istnieje 😉
Musisz po prostu szukać w interesującym Cię przedziale cenowym.
Dorotheah   मेरी प्यारी घोड़ी
09 lipca 2009 02:49
Szukam konia do małego sportu, klacz bądź wałach. Rasa Holsztyn, Hannover, Oldenburg albo ostatecznie może być SP 😀 Wiek ok 8 - 13 lat. Skoki to klasa L, wiecie ile może kosztować tak około? Albo znacie jakieś konie na sprzedaż? 🙂

Skoro szukasz, to juz pewnie widziałaś sporo ogłoszeń z cenami np. w gazetach ?  😎
Nie rozumiem... mamy Ci tu konie wyszukiwać i pokazywać ? Może szybciej w ogloszeniach napisz.

-------
Co do kupna koni rekreacyjnych. Oczywiście rozumiem powody kupna takich koni. I w sumie całe szczęście, że ktoś je kupuje . 
Natomiast osobiście (tylko na własny użytek, w celu nabycia konia typowo dla siebie)  miałam dość brutalne podejście- najlepiej żadnych koni z pod ludzi :
-  konie z rekreacji - bo to bardzo często konie rutyniarze, oraz często nadmiernie przeciążane w pracy, 
-  z małego sportu - bo prawdopodobieństwo giga błędów wyszkolenia ( nawet po gruntownym odrobieniu, często jak czkawka latami powracających ),
- z większego sportu - bo często koń "zrobiony" na szybkiego i na bank nadchodzące kłopoty zdrowotne, a szczególnie z nogami (zazwyczaj ukryte już podstawy kłopotów), nikła szansa zdrowego podwozia w rozsądnej cenie- przy jakichś tam predyspozycjach konia.

To efekt przemyśleń po kilku latach spędzonych w różnych stajniach. Wolałam surowego konia lub ledwie ujeżdżonego, ewentualnie nawet jakąś tam hybrydę tych stanów, lub konia znanego mi od początku jego użytkowania.
I  zupełnie przypadkiem, nie planując kupna, znalazłam moje cudo- "niezajeżdżalną, zwariowaną kobyłkę" ( podobno berajter szybko wymiękł przy jej  charakterku  😀iabeł: ), czyli z kilkoma problemami, ale do odrobienia. A ogólnie: nogi nie naruszone i nie tknięte "choroba wierzchową " 🤣. Kobył zdrówko ma żelazne (zdecydowanie ponadprzeciętna gatunkowa)  💘. Ogólnie wiedziałam, na poziomie intelektualnym i emocjonalnym, że chcę własnie tego konia, z wszelkimi tego konsekwencjami.

A jeszcze raz zaznaczam, że to podejście wykształciłam pod kupno własnego konia. A i kiedyś sama nie raz pragnęłam  kupić swego stajennego pupila, wiec się nie dziwię zakupom takowych. Wszak pozytywne emocje przy wyborze konia- to także bardzo ważna sprawa.  🙂
A jeśli emocje powodują zadawanie sobie i innym pytania- o sens zakupu konia po rekreacji- to chyba nie są klarownie czyste i nie warto decydować się na dany zakup.

Quanta
kobieto rewelacyjnie prawisz ! Uwielbiam Twoje posty  🙂 Mam nadzieję, że dasz rade wyprodukować  coś jeszcze o  tych wetach i hodowlach?
mam pytanko a'propos zakupu konia:

chcę kupić odsadka (teoretycznie)... jakie badania mu zrobić?

Kochani,
kogo możecie z czystym sumieniem polecić aby zbadać konia przed kupnem wszerz, wzdłuż i w poprzek w okolicach Wrocławia?
W okolicach Wrocławia polecam doktora Radomira Henklewskiego jest nardzo rzetelny
ja rowniez polecam Radomira Henklewskiego 😉
ja tez go z czystym sumieniem polecam 🙂
A możecie polecić kogoś z Warszawy, kto by miał przenośny rentgen?
Dzięki wielkie. rtk, Tobie szczególnie  😎
szafirowa   inaczej- może być równie dobrze
10 września 2009 17:28
Thilnen, dr Turek (ma wszystko,tylko uwaga, bo zdziera), dr Hecold ( zdarzylo ,mu sie odmowic proby wykonania rtg, jak kon niezbyt skory do wspolpracy, ale widzialam TUV w jego wykonaniu i mozna mu zaufac), dr Adamowicz (nie zdziera), dr Wozniak (zawsze cos znajdzie i na pewno kaze flogestan nakladac 😉 , ale dla mnie jeden z najlepszych ortopedow), dr Frydzynski (mojego zaufania nie budzi, ale podstawowy TUV powinien zrobic ok i za rozsadne pieniadze - oprocz rtg ma endoskop rowniez)
Dziękuję uprzejmie 🙂
Koniczka   Latam, gadam, pełny serwis! :D
10 września 2009 20:14
Jeszcze dr Gębka, ma RTG cyfrowe także są od razu wyniki.
kujka   new better life mode: on
10 września 2009 22:13
dr Turek i dr Hecold tez maja cyfrowe
W mojej opini nie polecam dr. Frydzyńskiego, robił rtg mojemu koniowi i nic na nim nie wyszło. Poźniej miał robione rtg tej samej części nogi ale rtg cyfrowym i wyszedł zaawansowany szpat, także lepiej jednak zrobić cyfrówką. Polecam dr. Hecolda.
Aby odpisać w tym wątku, Zaloguj się