Miałam zaszczyt być na obozie w Rumaku w 2017 roku. Zacznijmy od tego że wszystkie lekcje były takie same [nie wliczając grupy sportowej] do tego stopnia że konie "wykuły je na pamięć". Różniła się tylko ostatnia lekcja pokazowa przed rodzicami-pan Gerke ustawił jedną przeszkodę ok. 70 cm. Na normalnych jazdach pan Gerke miał wszystkich gdzieś i gadał przez telefon. Kiedy pojechaliśmy w teren i zaczęliśmy galopować to jedna dziewczyna się przestraszyła i zaczęła krzyczeć to pan instruktor przez resztę obozu się z niej wyśmiewał i jej to wypominał. Na padokach stało pełno ściśniętych ze sobą młodych koni z przerośniętymi kopytami. Na śniadanie i kolacje zawsze był wysuszony chleb jak do konia. A na obiad prawie codziennie były kluski z cukrem, a zupa codziennie smakowała jak rosół ze ścierą-nawet pomidorowa! W domku było zepsute światło i osikany dywan od kota. Kiedy po jeździe wszyscy chcieli odpocząć w pokojach to na siłę zmuszano nas chodzić na dodatkowe zajęcia. 🏇